Evelynn Escobar Thomas hiket haar eigen weg. Als oprichter van Hike Clerb wil ze de natuur toegankelijk en uitnodigend maken voor vrouwen en BIPOC. Kortom: ze brengt vrede naar de inwoners van Los Angeles en daarbuiten. Dat maakt haar de perfecte partner voor ACG. Lees alles over de trip die Eve onlangs maakte naar Lone Pine, Californië en wat ze daar vond. En ga vooral ook op zoek naar wat jou vrede geeft, op jouw eigen manier.

In de chaos van 2020 vond ik vrede op slechts vier uur rijden van Los Angeles, in een dorpje genaamd Lone Pine. Lone Pine, Californië, is het thuisgebied van de Lone Pine Paiute Shoshone-stam en staat bekend om zijn vele kampeerplekken (Alabama Hills) aan de voet van het enorme granieten gesteente van de Sierra Nevada. Je waant je werkelijk op een andere planeet. Hoewel het gebied populair is bij dagjesmensen, is elke kampeerplek de moeite waard.

Mijn gezin en ik gingen in een volgepakte auto op zoek naar de perfecte plek voor wat social distancing in dit gigantische recreatiegebied. Het mooie aan Alabama Hills is dat hoewel het een populaire plek is, je het gevoel hebt dat er geen andere kampeerders zijn. Het enige wat je eraan herinnert dat je niet alleen bent, zijn de flikkering van kampvuren in de duisternis en de vrachtwagens die je zo nu en dan in de verte hoort.

Aangezien ik de oprichter ben van Hike Clerb, een intersectionele hikinggroep voor vrouwen die als doel heeft om vrouwen van kleur kennis te laten maken met de natuur, zou je denken dat ik als een vis in het water ben in de natuur... maar niets is minder waar. Ik heb aan glamping in luxetenten gedaan en heb ver van de bewoonde wereld gekampeerd in een busje, zonder andere voorzieningen, maar bij de gedachte om zelf een tent te moeten opzetten, brak me het zweet uit. Tot deze trip, dan.

Of je nu voor de eerste of de honderdste keer een tent opzet, het is hartstikke eenvoudig. Het is veel makkelijker dan het lijkt. Dit was de eerste kampeertrip waarbij ik helemaal op mezelf was aangewezen om de kampeerplek van a tot z te regelen. Dat is een belangrijk gegeven, want één, het is écht, en twee, ik wil dat je nadat je deze tekst hebt gelezen je in staat en bij machte voelt om er met een vriend opuit te trekken en met enkel de hoognodige spullen een avontuur te beleven. Echt, je kunt het! Zelfs als je als kind nooit ging kamperen (ging ik ook niet) of nog nooit zelf een tent hebt opgezet (had ik ook niet). Soms is de grootste drempel om ergens aan te beginnen een gebrek aan vertrouwen om er gewoon aan te beginnen en te doen wat je moet doen. Wees niet bang om een vriend te vragen of je kampeerspullen mag lenen of om de nodige uitrusting te huren.

Toen alles eenmaal stond en de avond was gevallen, kropen we om het kampvuur, luisterden we muziek, kookten we en maakten we s'mores. Al met al was het gewoon een geweldig gevoel om ons zo thuis te voelen tussen de bergen en onder de sterren.

De volgende dag gingen we naar Death Valley National Park, het laagste punt van Noord-Amerika en bovendien het grootste nationale park van de aaneengesloten staten. We bezochten de Artist's Palette en de zandduinen en genoten van het prachtige uitzicht onderweg. Stel je prachtige kleurrijke bergen voor en de grootste zandbak die je ooit hebt gezien. We sloten de dag af met een bezoek aan een bekken om de opkomende vollemaan boven de woestijn in ons op te nemen.

Op de laatste dag maakten we een hike door ons kampeergebied met uitzicht op de ontzagwekkende Mount Whitney. Er zijn in het gebied werkelijk talloze hikingtrails en plekken te ontdekken. Of je nu Movie Road loopt om te zien waar een aantal beroemde films zijn opgenomen, gaat boulderen of enkele prachtige natuurlijke bruggen wilt bekijken. Toen we onze dosis natuurlijke bruggen, grotten en wandelingen naar de top van de omringende rotsformaties hadden gehad, pakten we onze spullen en keerden we terug naar L.A. Om zeven uur 's avonds op zondag waren we weer thuis, uitgerust en voldaan.