Dawno, dawno temu żyła sobie dziewczynka, która nie była w stanie usiedzieć w spokoju. Od kiedy miała pięć lat, Barbara cały czas była w ruchu. Grała w siatkówkę i chodziła na lekcje tańca.

Piłka nożna zawsze była jednak na pierwszym miejscu. Razem ze swoim bratem grała na podwórku przy ich domu. Biegali wokół siebie, dryblowali i odbijali piłkę od ścian budynków. A gdy Barbara nie grała w piłkę, oglądała w telewizji Cristiano Ronaldo.

Przypatrywała się jego technice, zwłaszcza podczas wykonywania rzutów wolnych, gdy posyłał piłkę z niezwykłą siłą, a ta leciała na bramkę nieprzewidywalnym torem.

„Chcę być przykładem dla młodych dziewcząt, ponieważ, gdy je spotykam, widzę siebie w ich oczach pełnych marzeń i aspiracji”.

Gdy jej brat dołączył do lokalnego klubu, poszła razem z nim. W przeciwieństwie do niego nie należała jednak do żadnej drużyny. Grała wyłącznie dla przyjemności. Często siedziała przy boisku i przypatrywała się, jak jej brat i jego koledzy ćwiczą podania i strzały. Lubiła się im przyglądać, ale tak naprawdę chciała do nich dołączyć.

Pewnego dnia trener podszedł do niej i zapytał, czy nie chciałaby pograć.

Te kilka słów sprawiło, że serce Barbary zaczęło bić szybciej. W mgnieniu oka się podniosła i popędziła na boisko.

Z czasem wyrosła na szybką pomocniczkę znaną z zaliczania kluczowych asyst i fantastycznych goli z dystansu. Szybka stopa pozwala jej wyprowadzać w pole rywalki i uciekać im, zanim zorientują się, że zabrała im piłkę. Co więcej, udało jej się opanować technikę wykonywania rzutów wolnych, która zawsze tak jej imponowała.

Barbara zaczynała, obserwując grę chłopców. Teraz biega po boisku na stadionie Juventusu, a jej grę podziwiają tysiące fanek i fanów.

Drogie dziewczęta,

kochajcie to, co robicie. Doceniajcie relacje z innymi osobami – to one pozwalają Wam się rozwijać. Podążajcie za swoimi pasjami i nie zniechęcajcie się, gdy ktoś będzie starał się stanąć Wam na drodze. Bądźcie silne i wierzcie w siebie. Sport to wolność.

Barbara Bonansea