Była sobie kiedyś dziewczyna rozdarta między dwoma sportami. Mając zaledwie 17 lat, Jackie przygotowywała się do kariery jako piłkarka i judoczka – osoba, która rywalizuje w judo, japońskiej sztuce walki.

Już jako nastolatka dostała się do swojej pierwszej profesjonalnej drużyny piłkarskiej, a kiedy tylko mogła, brała udział w krajowych turniejach judo. Jednak po jednym z turniejów Jackie musiała powiedzieć sztabowi szkoleniowemu swojej drużyny piłkarskiej, że podczas zawodów złamała biodro i nie może grać. Wiedziała wtedy, że nadszedł czas, aby dokonać wyboru.

Rozważała różne opcje. Piłka nożna była taka ekscytująca: światła, szybkość, więź w drużynie! Pociągała ją też jednak wymagająca dyscyplina, jaką jest judo. W zawodach judo liczyła się tylko Jackie i jej przeciwniczka, nic nie rozpraszało jej uwagi.

„W głębi duszy chyba zawsze wiedziałam, że to będzie piłka nożna”.

Jackie nie była pewna, czy jest gotowa zdecydować, którą ze swoich dwóch pasji chce realizować w przyszłości. W przypadku piłki nożnej Jackie wiedziała, że będzie mogła grać w ważnych turniejach, takich jak mistrzostwa Europy i mistrzostwa świata kobiet. W przypadku judo była na dobrej drodze do startu w igrzyskach.

Myślała i myślała, próbując wyobrazić sobie swoją przyszłość w obu dyscyplinach sportu. Przeżywała radość, gdy wbijała piłkę prosto obok bramkarki i chwałę, gdy chwytała i rzucała przeciwniczkę na matę. W końcu podjęła decyzję.

A teraz, wbiegając na boisko, Jackie nie ogląda się za siebie. Kiedy ona i jej koleżanki z drużyny są zgrane, pracują razem w idealnej harmonii, podając, strzelając bramki i ciesząc się razem po sukcesach. Wzięła już udział w jednych mistrzostwach Europy kobiet (i wygrała je!), a teraz jest gotowa, by pomóc swojej reprezentacji na kolejnym turnieju!