Çocuklarının Hareket Etmeyi Sevmesine Yardımcı Ol

Antrenman yapmayı seviyorsun ve çocuklarının da sevmesini istiyorsun. Onları hareket etmeye teşvik ederek, ilham kaynağı olarak ve ihtiyaçları olan talimatları vererek ömür boyu sürecek her gün hareket etme alışkanlığını kazanmalarına yardımcı olabilirsin. İşte bunu yapmana yardımcı olacak üç yaklaşım.

Çocukların seninle birlikte severek fiziksel aktivite yapıyorsa (örneğin, arka bahçede futbol oynuyorsanız veya Brian ve Bella Nunez ile Fitness Macerası programındaki hafif antrenmanları yapıyorsanız) iyi durumdasınız demektir. Teknoloji (TV, bilgisayarlar, tabletler) çocukları hareketsizliğe sevk eder, o yüzden yaptıkları her hareket hepinizin yararınadır.

Çocukların seninle birlikte hareket etmeyi seviyor olsa da, hareket etmenin ömür boyu sürecek bir alışkanlık olmasını istiyorsan şimdiden büyük resmi ve uzun vadeyi düşünmeye başlayabilirsin. Nike Master Trainer'ı Brian Nunez, şöyle diyor: "Çocukken yaşadığın deneyimler, egzersizi sevmeni sağlayabileceği gibi egzersizden sonsuza kadar nefret etmene de neden olabilir. Beden eğitimi dersleri, spor ve yarışmalar (ve de genel olarak hayat) ciddileşmeden önce, yani çocukların küçükken bir ebeveyn olarak onlara olabildiğince çok sayıda pozitif deneyim sunmalısın."

Bunu yapmanın bir yolu egzersize oyun süsü vermektir. Ama çocuklarının aktivite ile ömür boyu sürecek sağlıklı bir ilişki kurabilmesi için daha derinlere inmen gerekebilir. İşte yapman gerekenler.

01. Onlara örnek ol.

Çocukların her zaman seni duyuyormuş gibi davranmayabilir. Ancak seni her zaman dinlediklerinden emin olabilirsin. Nike'ın Sosyal ve Toplumsal Etki ekibiyle birlikte çalışan Coaching Peace Consulting'in kurucusu Diana Cutaia, "Aktiviteden her bahsettiğinde, kendi antrenmanından bahsediyor olsan bile çocuklarının fitness konusunda heyecan duymasını sağlayabileceğin gibi fitness'tan soğumalarına da neden olabilirsin." diyor.

Cutaia, antrenmana hazırlanırken veya geri dönerken fiziksel aktiviteyi neşeli şekilde resmeden bir dil kullanmanı söylüyor. Örneğin, "Annenin bugün antrenman yapması gerekiyor." veya "Baba koştuğu için çok yoruldu." demek yerine "Anne bugün antrenman yapmak için sabırsızlanıyor." veya "Babanın kasları çok çalıştı. Ne kadar güçlü, değil mi?" demeyi dene. Nunez'e göre çocuklar aktivite yaptığını ve keyif aldığını gördüğü zaman hareket etmeyi olumlu şeylerle ilişkilendirir.

02. Onları başarıya hazırla.

Cutaia, bazen ebeveynlerin iyi niyetle çocuklarını motive etmeye çok fazla odaklandığını ve onlara hareket etmeyi öğretmeyi unuttuğunu söylüyor: "Tabii ki onları aktivite yapmaya teşvik etmelisin. Ama onlardan istediğin şeyi yapabilmeleri için önce onları eğitmelisin." Kendilerini yeterli hissetmedikleri zaman hayal kırıklığına uğrayıp pes edebilirler.

Cutaia, onlara aktif bir oyun oynatacağın veya antrenman yaptıracağın zaman birkaç dakikanı ayırarak onlara ne yapmalarını istediğini anlatmanı ve göstermeni söylüyor. Nunez'e göre, onlardan seni taklit etmelerini veya tarif ettiğin duruşta duran ya da hareketi yapan bir hayvanı hayal edip canlandırmalarını da isteyebilirsin. Her iki durumda da onları motive etmeye başlamadan önce egzersizi olabildiğince anladıklarından emin olmalısın. Teşvik edici sözlerin, çocukların onları anlayabilecek kadar öz güven sahibi olduğunda daha etkili olacaktır.

03. Sonucu değil süreci ödüllendir.

Kendi antrenman yolculuğunda mükemmelliğe değil ilerlemeye odaklanmanın ve küçük zaferleri kutlamanın motivasyon sağladığını öğrenmiş olduğunu umuyoruz. Aktivite söz konusu olduğunda çocukların için de durum farklı değildir. Çocuklar ödüllendirilmek ister. Ancak Cutaia, onları efor harcarken ödüllendirmenin daha destekleyici olacağını söylüyor.