Koçlardan Tavsiyeler: "Yas Tutarken Nasıl Spor Yapabilirim?"

Merhaba Koç,

Bunu bir yabancıyla paylaşmak garip geliyor ama yaklaşık bir sene önce annemi kaybettim. Bu zor dönemi arkadaşlarım, ailem ve muhteşem terapistimin desteğiyle atlatmaya çalışıyorum. Bunu size yazmamın nedeni şu: Annem mükemmel bir ebeveyn olmasının yanı sıra, aynı zamanda ilk tenis koçumdu ve en büyük destekçimdi. Her maçıma ve çoğu antrenmanıma gelirdi. Annemin beni ne kadar fazla motive ettiğini şimdi anlıyorum. Bir yıl önce sorsanız hayatta ana gayemin tenis olacağını söylerdim. Şimdiyse tenis oynamak boş geliyor. Hala çoğu gün antrenman yapıyorum ama kendimi zorlamam gerekiyor. Büyük oyuncuların içlerinde yanan bir ateş olduğunu duyuyorum ve kendi ateşimin söndüğünden endişe ediyorum. Bu ateşi nasıl geri getirebilirim? Yoksa, odaklanacak yeni bir aktivite mi bulmam gerekiyor?

Mükemmel Tenis Koçunu ve Destekçisini Özleyen Biri
17 yaşında, tenis oyuncusu

Başın sağ olsun. Büyük bir kayıp yaşamışsın.

Bugün kim olduğunu annene borçlusun. Tenis oynaman da bunun bir parçası.

Umarım onun yasını tutmanın çok normal olduğunu biliyorsundur. Yaşadığın bu büyük acı yüzünden şu anda tenis oynamayı istememen de çok normal. Değişim hemen her zaman düzeni bozan bir durumdur.

Ben de iki yıl önce farklı bir kayıp yaşadım. Düşük yaptım ve çok zor günler geçirdim. Hamileliğime çok umut bağlamıştım. Aynı durum olmadığının farkındayım ama gençken ebeveynini yitirdiğin zaman umudunu da yitirmiş gibi hissedebilirsin. Birlikte yapmayı planladığınız onca şey vardı ama artık o kişi yok.

Ancak anneni tamamen yitirmiş sayılmazsın, değil mi? O hala kalbinde yaşıyor. Yani, bir açıdan hala seninle birlikte.

Ben de anneyim. 5 yaşında bir oğlum ve yeni doğmuş bir kızım var. Bana bir şey olsa onların hayatlarına devam etmelerini isterim. Anneni düşünürken onun senin için ne isteyeceğini de düşün. Yazdıklarından anladığım kadarıyla yaptığın sporun parçası olmayı ve seni izlemeyi çok seviyormuş. Devam etmek için bu gerçekten güç alabilirsin. İçindeki ateşi yakmak için ona duyduğun sevgiyi kullan. Rakiplerini yenerek onun anısını yaşatabilirsin. Bence bu, annenin hoşuna giderdi. Ben buna inanıyorum. Yüreğini ortaya koy.

Garip gelebilir ama bazen, annem onun ölümünden sonra benim neler yapmamı isterdi, diye düşünüyorum.

Onun arkasından ağlamamı istemeyeceğini biliyorum. Ağlamamalısın demiyorum! Ağlamalısın. Ben olsam kesinlikle ağlardım. Ama yaptığım tek şey ağlamak olsaydı herhalde annemin hayaleti evin yangın alarmını çalıştırırdı; ben de onun "Adia, ayağa kalk ve hayatına devam et! Haydi!" demeye çalıştığını anlardım.

Peki, şu anda canın tenis oynamak istemiyorsa ne yapmalısın? Sana birinin mentorluk yapmasının faydasını görmüş bir oyuncusun; bence sen de benzer bir şey yapmayı deneyebilirsin. Gönüllü olarak genç bir oyuncuya koçluk yapabilirsin. Belki annenin anısına bağış toplama faaliyetlerine girişebilirsin.

Ben de benzer şeyler yapıyorum. Bir süre önce kar amacı gütmeyen bir kuruluş kurdum. Sporcuların bir kez giydiği spor giysilerini ve ayakkabıları toplayıp dar gelirli ailelerin çocuklarına dağıtmaya başladık. Yaptığımız iş son derece basit olsa da, çocukların yüzlerinde gördüğümüz mutluluğa paha biçilemez.

Bir de yaşadıklarını anlayabilecek kişilerle görüşmeyi deneyebilirsin. Benim gibi düşük yapmış kadınlarla konuşmak ve onların hikayelerini dinlemek bana çok iyi gelmişti. Başıma geleni genel bir forumda anlattıktan bir sene sonra bile kadınlar kampüste kapımı çalıp hikayemi anlatmamın onlara ne kadar yardımcı olduğunu söylüyordu. Bunun sana da iyi gelebileceğini düşünüyorum. Akranlarından oluşan bir destek grubunda hikayelerinizi paylaşabilirsiniz.

Tenisten başka aktiviteleri denemek istiyorsan bunu kesinlikle yapmalısın. Ama senin yerinde olsam hemen büyük kararlar almazdım; buna yaptığın sporu bırakmak da dahil. Şu anda tenis oynamak zor gelebilir ve içindeki ateşin yeniden yanması zaman alabilir, bunun için kendine baskı yapmamalısın. Ama spor yapmanın sana ne kadar çok şey öğretebileceğini de unutma. Spor yapan çocuklar, spor yapmayan çocuklara kıyasla sorunlarla daha iyi başa çıkar. Kız kardeşimi ele alalım. O, spor yapmadığı için sorunlar karşısında benim kadar dirayetli değildir. "Hayatını değiştiren böyle bir olaydan sonra nasıl ayağa kalkabilirsin?" diye soracak olsa "Nasıl kalkmayayım ki?" derim. Tenis de senin bu acılı süreci atlatmana yardımcı olabilir.

Annen de senin böyle dirençli olmanı isterdi, diye düşünüyorum. Bunun olması için zamana, pratiğe ve vakti geldiğinde sporuna ihtiyacın var. Bana güven. Spora duyduğun sevginin geri geleceğine inanıyorum. İhtiyacın olan direnci bulacaksın, annenin anısını yaşatacaksın ve eskisinden çok daha iyi olacaksın.

Koç Barnes

Spor veya fitness'ta zihin yapısının geliştirilmesi hakkındaki sorunu askthecoach@nike.com adresine e-postayla gönder.