Deze MEM-sensoren kunnen de bewegingen en de richting van de schoen detecteren. Nike gebruikt deze om de positie van de schoenen te bepalen en de veters automatisch strak te trekken. Met deze sensoren kan Nike in de toekomst ook nieuwe ervaringen voor consumenten creëren.
Hiermee kun je verbinding maken met een mobiel apparaat om je schoenen via de Adapt-app te bedienen en kun je de firmware van de schoen bijwerken.
Deze processor is gekoppeld aan een speciale sensorelektrode om te detecteren of de schoen wordt aangetrokken. Hierdoor wordt de hoofdprocessor geactiveerd om te bepalen of de veters moeten worden strakgetrokken.
Dit is de belangrijkste microcontroller die wordt gebruikt voor het regelen van de bewegingen van de motor, het accubeheer, de sensoren, de communicatie en eventuele berekeningen.
Dit is waar Nike de firmware-upgrades, de diagnostische gegevens van de vetermotoren en toekomstige statistieken kan opslaan die Nike ontwikkelt.
Dit is de grote oplaadmat waar je de schoenen op kunt zetten. Er wordt rekening gehouden met de extra dikte tussen de spoelen.
Deze genereert de grote trekkracht voor de veters. We kunnen de veters strak aantrekken tot maximaal 140 N (of 14 kg).
Hiermee kunnen de veters met een nauwkeurig afgestemde snelheid tot de juiste strakheid worden aangetrokken. Hiermee kan ook de kracht van de motor worden geregeld tijdens het straktrekken van de veters.
Dit is de uiteindelijke overbrengingsverhouding die is ontworpen om grote trekkracht te blijven genereren. Ze worden automatisch vergrendeld, zodat de schoen strak blijft zitten.