Poznaj kobietę, która pcha tokijską scenę skateboardingową do przodu

Wcześniej jeździłam na rowerze BMX w parku Komazawa. Pewnego dnia dziewczyna, z którą się przyjaźniłam, dała mi starą deskę. Scena BMX-owa jest zdominowana przez mężczyzn. Jeśli chodzi o różne triki, często miałam wrażenie, że facet dałby radę to zrobić, ale ja już nie. Na scenie skateboardingowej jest natomiast o wiele więcej dziewcząt, więc wspólne treningi są o wiele przyjemniejsze. Wszyscy zaczynają jeździć, gdy są nastolatkami albo tuż po 20. urodzinach, a ja miałam już 29 lat. Otaczają mnie dziewczyny, które razem ze swoimi rodzicami myślą o przejściu na zawodowstwo od bardzo młodego wieku, oraz dziewczyny, które ciężko trenują przed zawodami. Są też jednak osoby, które jeżdżą dla przyjemności, tak jak ja.

Niezależnie od poziomu umiejętności, wieku, narodowości czy płci, każdy daje tu z siebie wszystko. Gdy w końcu komuś z nas uda się coś nowego, wszyscy się cieszymy. Bardzo mi się to podoba i właśnie to przyciągnęło mnie do tego sportu. Doszło do tego, że praca przez osiem godzin dziennie zaczęła wydawać mi się pozbawiona sensu. Zdałam sobie sprawę, że lepiej spędzić życie, robiąc to, co lubię. To z kolei sprawiło, że postanowiłam spędzać jak najwięcej czasu, dobrze się bawiąc. Spontanicznie zdecydowałam się więc rzucić pracę. Teraz, jeśli nie zajmuję się akurat freelancerskimi zleceniami, jeżdżę, gdy tylko mam na to ochotę, a w wolnych chwilach pracuję nad Skate Girls Snap.

Chodzi o uczucie, które towarzyszy wspólnemu dążeniu do czegoś. Jazda na desce nie jest sportem zespołowym, ale o wiele przyjemniej jeździ się z przyjaciółmi. Gdy już zaczniesz, mentalne przeszkody, takie jak myśl o bólu w przypadku wywrotki czy przekonanie, że nie pasuje się do danego miejsca, mają o wiele mniejsze znaczenie, niż mogłoby się wydawać. Jeśli ktoś ma jakiś problem na moim skateparku, porozmawiam z tą osobą, nawet jeśli jej nie znam. Mimo że każdy z nas jest na innym poziomie, uczymy się nawzajem trików. Każdy przychodzi na skatepark, aby dobrze się bawić, a wspólne przeżywanie tego sprawia, że jazda jest przyjemniejsza.

Jazda na desce wzięła się z potrzeby dobrej zabawy w miejskiej zabudowie. To po prostu niesamowita frajda z wykorzystaniem miejskiej infrastruktury, takiej jak schody czy poręcze. Z tego powodu niektóre osoby ze sceny uważają, że jazda na desce nie jest sportem ani formą rywalizacji. Według nich to zabawa, która buduje więź pomiędzy miastem a jego mieszkańcami.

Kobiety na całym świecie tworzą kulturę – muzykę czy fotografię – poprzez skateboarding. Nie widziałam tego w Japonii i trochę mnie to zasmuciło. Interesowałam się fotografią, więc pomyślałam, że skoro nikt tego nie robi, ja mogę się tym zająć. Zaczęłam robić zdjęcia dziewczynom jeżdżącym na desce, co spotkało się z bardzo pozytywnym odbiorem. Następnym krokiem było stworzenie strony internetowej z kolekcją zdjęć spotykanych przeze mnie skateboarderek.

Podczas jazdy na desce na pierwszy plan wychodzi osobowość danej osoby. To, jak jeździ. Jakie ubrania nosi. Jakie buty ma na stopach. Nawet to, jaką ma fryzurę. Wszyscy są od siebie różni. Uwielbiam dziewczyny, które wychodzą z założenia: „Taka właśnie jestem, więc tak właśnie jeżdżę”. Chciałam stworzyć przestrzeń, w której można zobaczyć coś więcej niż tylko zdjęcia – to, jakie ubrania noszą, czym się interesują, na jakich deskach jeżdżą, jaki mają styl. Chcę, aby te dziewczyny wiedziały, że nie muszą wpisywać się w stereotyp skateboarderki (na przykład ten, że wszystkie dziewczyny jeżdżące na desce noszą takie same ubrania), który narzucają im niektórzy ludzie. Mogą ubierać się tak, jak chcą, dbać o deski tak, jak chcą, i jeździć tak, jak chcą.

Przemysł skateboardingowy jest zdominowany przez mężczyzn, co nie znaczy, że kobiety z japońskiej sceny deskorolkowej nie mogą tworzyć i rozwijać jej na swój własny sposób. Mam nadzieję, że do tego właśnie zainspiruje je projekt Skate Girls Snap.

Lubię park Komazawa, ponieważ choć znajduje się on blisko dzielnicy Shibuya i jest dobrze wyposażony, jest darmowy. Przychodzą tam wszyscy: dzieci, dorośli, celebryci, ludzie z różnych krajów, mający różne zawody. Tokio to miasto, w którym spotkasz kreatywne osoby pełne energii – niesamowitych skateboarderów z całego świata albo ludzi, którzy przenieśli się tu ze wsi i tworzą własną kulturę.

Warto zwrócić uwagę zwłaszcza na młode osoby tworzące różne interesujące projekty. Moja przyjaciółka, 20-letnia skateboarderka Sara, założyła na przykład magazyn internetowy SP8CE. Robi wywiady z osobami, które poznała, jeżdżąc na desce, i opowiada ich historie. Mało skateboarderek z Japonii robi takie rzeczy, więc tym bardziej jest to ważne.

Życie jest krótkie, więc chcę poświęcać jak najwięcej czasu na dobrą zabawę. Skate Girls Snap i jazda na desce to rzeczy, które robię z pasją. Nie zajmuję się nimi dlatego, że ktoś mnie o to poprosił. Nie mam obowiązku głoszenia jakiegoś przekazu. Po prostu to kocham. Mogę robić to, co robię, ponieważ jestem sobą, a to, że pomaga to innym osobom, sprawia tylko, że jestem bardzo szczęśliwa.

Właśnie dlatego mój cel jest bardzo prosty: chcę dobrze się bawić, jeżdżąc na desce. Nie chcę robić tego z powodu zobowiązań, dla pieniędzy ani zawodowo. Wystarczy mi to, że mogę być wierna sobie i jeździć z kim chcę.