Sześć powodów, aby nie biegać (i dlaczego większością z nich nie warto się przejmować)

Wczoraj w Twoich planach było pobiegać następnego dnia. Gdy już nadszedł, okazało się, że na dworze jest straszny upał, po powrocie z pracy nie masz sił, a w szafie nie możesz znaleźć żadnych czystych spodenek. Brzmi znajomo? Nie jesteś jedyną osobą z takimi problemami. Według ostatniego badania Amerykanie znajdują średnio sześć wymówek dziennie (czyli ponad 2000 rocznie), aby czegoś nie robić – wymówki związane z niećwiczeniem są w czołówce. To tak jakby każdy biegacz jednym uchem słuchał podpowiedzi diabła, a drugim… podpowiedzi diabła.

„To, co najbardziej zniechęca ludzi do biegania, to fakt, że biegają za intensywnie” – mówi Bennett. „Chodzi mi o bieganie na luzie, które nie ma nic wspólnego z liczbami na zegarku. Chodzi o luz w kwestii wysiłku. Oznacza to, że zatrzymujesz się, gdy masz jeszcze siłę i ochotę, by biegać. Kojarzysz moment, podczas którego czujesz, że możesz biec bez końca? Odpuść sobie właśnie w takiej chwili. Takie rozwiązanie sprawia, że nie patrzysz z obawą na kolejny bieg, a wręcz nie możesz się go doczekać. Masz się złościć, że przerywasz go tak wcześnie! Jeśli poczujesz się dzięki temu lepiej, możesz zrzucić winę na mnie”.

„Biegasz tak, jak biegasz, i tyle” – mówi Bennett. „Nie ma czegoś takiego jak perfekcyjny krok. Nie ma czegoś takiego jak perfekcyjna postawa. Zobacz, jak biegała Paula Radcliffe – jej głowa podskakiwała, ramiona trzymała wysoko, a jej ręce… aż chce się powiedzieć, że ktoś powinien nauczyć ją, jak biegać. Na szczęście nikt tego nie zrobił. Przez 16 lat należał do niej rekord świata w maratonie kobiet. Zamiast postępować zgodnie z radami z podręcznika, pracuj nad swoją naturalną postawą w naprawdę subtelny sposób. Gdy poczujesz, że jakieś partie ciała zaczynają być zmęczone, postaraj się je rozluźnić. Skróć swój krok, jeśli czujesz, że za mocno wychylasz się do przodu”.

„Mam na to dwa rozwiązania” – tłumaczy Bennett. „Przede wszystkim rozgrzewka to tylko przygotowanie mentalne polegające na odtworzeniu ruchów wykonywanych podczas prawdziwego biegu. Można więc po prostu zacząć bieg wolniej i poświęcić pierwsze 5–10 minut na dynamiczną rozgrzewkę. Możesz też zacząć od rozciągania się i pobiegać trochę krócej – pamiętaj, że nie ma czegoś takiego jak minimalny czas czy minimalny dystans. Niezależnie, na którą opcję postawisz, zaliczysz i rozgrzewkę, i bieg, więc nie masz na co narzekać”.

„Cóż, być może naprawdę jest za ciepło lub za zimno” – mówi Bennett. „Ekstremalne warunki mogą być niebezpieczne, więc czasami lepiej odpuścić. Załóżmy jednak, że są po prostu gorsze niż zwykle. Możesz przygotować się do biegu z wyprzedzeniem na kilka sposobów. Po pierwsze, dostosuj ubranie do warunków na zewnątrz. Po drugie, zaplanuj bieg na odpowiednią porę dnia. Po trzecie, wybierz odpowiednią intensywność biegu. Być może nie będzie to bieg, którego oczekujesz, ale nadal będzie to bieg, którego potrzebujesz”.

„W takim razie pokaż mi odpowiednie ciało” – odpowiada Bennett. „Czy jest coś takiego jak odpowiedni akcent? Albo odpowiednia fryzura? Nawet na linii startowej podczas maratonu możesz zobaczyć mnóstwo różnych osób. Być może mówiąc, że nie masz odpowiedniego ciała do biegania, uznajesz, że po prostu nie jesteś w stanie tego zrobić. A być może w przeszłości ktoś spojrzał na Ciebie i podjął tę decyzję za Ciebie. W jaki sposób to zmienić? Musisz na nowo zdefiniować, czym jest bieganie. Nie dasz rady przebiec 5 km? Nikt Cię do tego nie zmusza. Spróbuj pobiec na koniec ulicy i z powrotem. Biegacz to ktoś, kto biega. To bardzo proste, prawda? Ty również jesteś biegaczem”.

„Za każdym razem, gdy czujesz ból, jego powodem może być kontuzja” – wyjaśnia Bennett. „Na krótką metę odpowiedź może więc brzmieć: być może faktycznie lepiej odpuścić sobie teraz bieganie. Nie należy mieć jednak wyrzutów sumienia z tego powodu. Spójrz na to w ten sposób: jesteś tak dobrym sportowcem, że musisz wzmacniać całe ciało. Gratulacje! Zastanów się, dlaczego przydarzają Ci się kontuzje. Wzmacniasz zginacz stawu biodrowego? A dolne mięśnia tułowia i mięśnie stabilizujące kolana, np. czworogłowe? Nie musisz wykonywać wielu dodatkowych ćwiczeń – możesz postawić na deskę lub wypady w tył – aby szybko przekonać się, jak korzystne są dla zdrowia”.

Gdy tylko poradzisz sobie z tymi przeszkodami, zdasz sobie sprawę, że nieodpuszczanie w chwilach zwątpienia to część piękna biegania.

„Czasami bieg nie idzie zgodnie z planem” – mówi Bennett. „Być może stresujesz się kłótnią z mamą. Być może fatalnie Ci się wczoraj spało. Jednak, gdy uda Ci się skończyć bieg, nawet jeśli nie był on zbyt długi, możesz powiedzieć sobie: »Udało mi się. Bieg zaliczony. Teraz wiem o sobie więcej niż wcześniej«. Właśnie to uczucie sprawia, że wracamy po więcej. Czasami potrzebujesz tej nadziei, gdy po całym dniu kładziesz głowę na poduszce. To takie małe zwycięstwo, które odnosisz właśnie dzięki bieganiu”.

Gdy następnym razem będziesz zastanawiać się, czy warto w ogóle wkładać buty, przypomnij sobie słowa trenera Bennetta i odrzuć swoją wymówkę, jakkolwiek by nie brzmiała.