Yasmina ilk defa genç sporculardan oluşan bir grupla bir araya geldiğinde ağzı kurudu ve kalbi küt küt atmaya başladı. Geleceği parlak genç isimler, etrafında daire kurmuş ona bakıyordu. Yasmina, "Onların futbol koçu olamam." diye düşündü. "Bunu nasıl yapacağımı bilmiyorum!"

Yasmina, kuzenleriyle koşup atlayarak ve yarışarak büyüdü. Sevdiği sporlarla ilgili bilgiliydi. Peki bunları öğretmesi neden ona bu kadar korkutucu geliyordu? Yasmina, utangaçlığının önüne geçtiğini fark etti. Sahne korkusunun, yapabileceğini bildiği koçluk ve trainer'lık işine engel olmasına izin vermeyecekti. Çareyi daha deneyimli koçlarla iletişime geçmekte buldu ve onların tavsiyelerini dinledi. Artık derslere her hafta yüzünde gülücükle geliyordu. Kız çocuklara pas atma, top sürme ve gol atmayı göstermeye hazırdı.

"Deneyimlerinden ders al."

Yasmina, takımı ilk maçını kazandığında kız çocuklara sarılmak için sahaya koştu. Kutlama yaparlarken "Bu dünyanın en güzel hissi!" diye düşündü. Takımıyla birlikte kendi öz güveninin de ne kadar arttığını fark etti.

Yasmina, futbol koçluğu yapmayı o kadar seviyordu ki genç sporcuları yetiştirmek için daha fazla fırsat kovaladı. Ayak vuruşları ve yan tekme gibi güçlü hareketlerin bulunduğu kick boks, kendini kuvvetli hissetmesini sağlıyordu. Kız çocukların da bunu deneyimlemesini istedi ve kick boks da öğretmeye başladı.

İnsanların potansiyeline erişmesine yardımcı olmak Yasmina'nın süper gücü. Daha fazla insana yardımcı olmak için hemşire olmak istiyor ama spor öğretmeyi hiç bırakmayacağını söylüyor. Çünkü spor, imkansız geldiğinde bile kız çocuklara korkusuz olmaları için ilham vermesini sağlıyor.