Chaima adlı bir kız çocuk, bir gün abisinin tekvando antrenmanına katıldı. Sınıfta yalnızca erkek çocuklar olsa bile eğitmen onu aralarına davet etti ama bu hiç kolay olmadı. Tekvando yapmak için yumruk ve tekme atabilmek gerekiyordu. 9 yaşındaki Chaima ise kendisinden yaşça büyük ve fiziken daha güçlü olan erkek çocuklar tarafından kolayca mağlup ediliyordu. O gün eve yara bere içinde geldi ama tekvando öğrenmeye kararlıydı.

Chaima utangaç bir çocukmuş. Fransa'nın kuzeyindeki yoksul, izole bir mahallede büyürken vaktinin büyük bir kısmını yatak odasında, sessizlik içinde geçirirmiş. Ama tekvandoyla tanıştıktan sonra hentbol, jimnastik ve futbol gibi yeni sporları denemeye başlamış. Ne kadar kararlı ve rekabetçi olabileceğini görmüş. Kazanmak, Chaima'nın hoşuna gitmiş.

Tekvando için iyi odaklanmak gerekiyordu. "Hiçbir şekilde pes etmedim." diyor Chaima. "Bu da bugüne kadar her sporda kendime bir yer edinmemi sağladı." Rakiplerine saygı duymayı da öğreniyordun. Yumruklar ve tekmeler konuşsa da sporcular birbirlerini asla incitmemek için eğitiliyordu. Chaima, kısa sürede kavga gibi görünse de bir tekvando maçının daha çok dansa benzediğini öğrendi. Başarılı olmak için bir sporcuun disiplinli, kuvvetli ve nezaketli olması gerekiyor.

Genç kadınların spor yapmasına ve iş bulmasına yardımcı olan, kâr amacı gütmeyen kuruluş Sports dans la Ville'de koçluk yapan Chaima, bu özellikleri mat dışında da kullanıyor. Sporu bir köprü, kendi görevini de bu köprüyü inşa etmek olarak görüyor.

"Koçlar gerçekten de bir çocuğun hayatını etkileyebilir." diyor. "Bu yüzden kendimi tamamen öğrencilerime adıyorum. Onlarla antrenman yapıyor, onlar için mücadele veriyor, onlardan ilham alıyorum."