Większość osób przechadzających się po Songpa-gu, najludniejszej dzielnicy Seulu w Korei Południowej, patrzy w górę. Dzieje się tak z powodu najwyższego budynku w kraju, 123-piętrowego metalowego monolitu górującego nad pobliskim parkiem rozrywki, luksusowymi apartamentowcami oraz jeziorem.

W jego cieniu, w podziemnym garażu swoją siedzibę mają członkowie Azikazin Magic World, multidyscyplinarnego kolektywu artystycznego składającego się z filmowców, muzyków i lalkarzy. Nie umyka im ironia tego, że znajdują się niecałe 2 km od najwyższego budynku w Korei, a mimo to większość czasu spędzają pod ziemią.

— Kiho

Grupa została założona w 2018 roku przez Kiho Songa, 24-letniego twórcę animacji poklatkowych oraz filmowca, Jeongyeon Park, znaną jako Lionclad, 26-letnią beatmakerkę i dyrektorkę artystyczną, Hyeongmuka Kanga, znanego jako Mmddyyyy, 26-letniego muzyka, i Sanghwana Shina, znanego jako Fidi, 26-letniego twórcę filmów. Jednak dopiero gdy w 2019 roku znaleźli to miejsce w piwnicy, ich działalność ruszyła na poważnie. Opisują siebie jako cyfrowy zespół, jednak nie zajmują się tylko muzyką – tworzą albumy wizualne wykorzystujące marionetki oraz animację poklatkową, aby osiągnąć efekt „doświadczenia totalnego”.

To, co łączy ekipę Azikazin, to narzędzia i podejście lo-fi, które wykorzystują w swojej sztuce. Lionclad używa keyboardu z 1991 roku, który nie brzmi tak czysto jak dzisiejsze sprzęty, a Kiho – starej kamery uratowanej ze śmietnika, która tworzy nieostre obrazy podobne do tych z domowych kaset wideo. Są też ręcznie robione marionetki oraz poklatkowe animacje, które ożywiają ich muzykę.

— Lionclad

Lionclad opowiada o więzi z innymi artystami, których pociąga tajemnica kryjąca się w starych i zużytych sprzętach muzycznych, które zwykle lądują na śmietniku.

„Tworzenie muzyki w ten sposób jest jak przygoda” – mówi. „Gdy ludzie kupują sprzęt, myślą o wielu możliwych sposobach na wykorzystanie go i zinterpretowanie go w inny sposób niż wcześniej”.

Członkowie Azikazin również dokładają starań, aby brać udział w każdym elemencie twórczości grupy. Robią nie tylko bity i obrazy – angażują się we wszystko, nawet jeśli nie jest to ich główna specjalizacja. „Jesteśmy jak te roboty, które się ze sobą łączą” – mówi Kiho. „Początkowo jesteś głową, potem zmieniasz się w nogi, a następnie w korpus”.

Choć członkowie Azikazin zawsze są w trakcie prac nad jakimś projektem, grupowym lub solowym, obecnie zajmują się „Noodleheads”, przedstawieniem dla dorosłych z marionetkami, animacją poklatkową oraz animacją 2D opowiadającym o potworach pracujących w restauracji. To odpowiedni projekt dla grupy, której nazwa nawiązuje do twórczego ducha.