Kara Lawson - Είναι δυνατόν να έχει κανείς υπερβολική θέληση;

Αγαπητέ προπονητή,

Είμαι δρομέας στη σχολική ομάδα στίβου και πρόσφατα με έχει πιάσει εμμονή με το να είμαι η καλύτερη στην ομάδα μου. Είναι το μόνο πράγμα που έχω στο μυαλό μου. Βλέπω τα πάντα ανταγωνιστικά, ακόμα και την προπόνηση. Αυτή η ανάγκη να κερδίζω μου δίνει κίνητρο να προπονούμαι σκληρά και να τα δίνω όλα στους αγώνες μου. Όμως, έχω παρατηρήσει ότι είμαι πιο ανυπόμονη και αγχωμένη από πριν, ενώ μερικές από τις συναθλήτριές μου δεν θέλουν να είμαστε φίλες, επειδή παίρνω τα πράγματα πολύ σοβαρά. Μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτήν την ανταγωνιστικότητα προς όφελός μου ή θα καταλήξει να μου γίνει εμπόδιο;

Διψασμένη για νίκη αλλά δυστυχισμένη
Αθλήτρια στίβου, 17 ετών

Διψασμένη για νίκη αλλά δυστυχισμένη, είναι πολύ καλό που είσαι ανταγωνιστική. Το καταλαβαίνω. Νιώθω και εγώ την ίδια δίψα.

Άρχισα να προπονούμαι με σκοπό να κερδίζω από την ηλικία των 3 ετών. Παίρνοντας έμπνευση από τη σπρίντερ Evelyn Ashford που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στου Αγώνες του '84, παράβγαινα στο τρέξιμο με τα αυτοκίνητα που περνούσαν δίπλα από το σπίτι μου στην Αλεξάντρια της Βιρτζίνια. Δεν μπορώ καν να φανταστώ τι σκέφτονταν οι γονείς μου για μένα!

Αυτή η ανταγωνιστικότητα εξακολουθεί να είναι κινητήρια δύναμη για μένα, όπως και για σένα. Όμως, φαίνεται ότι η θέλησή σου έχει κάποιο κόστος. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσεις, πριν καταλήξεις να μισήσεις το άθλημά σου.

Θέλω να σε βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ, αλλά θέλω επίσης να πεις στον προπονητή σου πώς νιώθεις, επειδή εκείνος θα μπορεί να παρακολουθεί την εξέλιξή σου. Μπορείς ακόμα και να του ζητήσεις να σε φέρει σε επαφή με έναν ψυχοθεραπευτή ή αθλητικό ψυχολόγο, που θα σε βοηθήσει να βρεις τις ισορροπίες σου. Εγώ αποδίδω καλύτερα, όταν αντισταθμίζω την ανταγωνιστικότητα με την ξεκούραση και τη χαλάρωση. Επίσης, τότε είναι που νιώθω πιο χαρούμενη.

Για να βρίσκω τις ισορροπίες μου, προσπαθώ να αφιερώνω χρόνο σε αγαπημένες μου ασχολίες που δεν σχετίζονται με το μπάσκετ. Τι σου αρέσει να κάνεις, όταν δεν είσαι στον στίβο; Να παίζεις με τον σκύλο σου; Να ακούς μουσική; Να περνάς χρόνο με την οικογένειά σου; Δεν έχει σημασία τι προτιμάς, αρκεί να σε ξεκουράζει πνευματικά. Και αν διαπιστώσεις ότι δεν μπορείς να χαλαρώσεις αμέσως, να είσαι υπομονετική με τον εαυτό σου.

Επίσης, προσπάθησε να βρίσκεις ευκαιρίες για ανασυγκρότηση στα διαλείμματα της προπόνησης, στο πούλμαν της ομάδας ή στα αποδυτήρια. Όταν ήμουν πόιντ γκαρντ στο Τενεσί, η προπονήτριά μου Pat Summitt με έβαζε να δίνω ομιλίες στην ομάδα για θέματα που δεν σχετίζονταν και τόσο με το μπάσκετ. Αρχικά, αυτό μου φαινόταν τρομακτικό (και, για να πω την αλήθεια, ανούσιο), αλλά μετά κατάλαβα τον λόγο. Η προπονήτρια Summitt προσπαθούσε να μου δείξει ότι αυτή η επικοινωνία με τις συναθλήτριές μου θα έδινε δύναμη τόσο σε μένα όσο και σε όλη την ομάδα.

Και αφού μιλάμε για συναθλήτριες, ένας τρόπος να δεθείς μαζί τους είναι να δείξεις γνήσιο ενδιαφέρον για τα πράγματα που τους αρέσουν, πέρα από τον ανταγωνισμό. Μάθε τι κοινά έχεις μαζί τους, όπως ταινίες, μουσική ή μόδα. Δεν είναι απαραίτητο να σου αρέσουν όλα όσα κάνουν οι συναθλήτριές σου ή να είσαι συνεχώς μαζί τους. Όμως, αυτό το δέσιμο μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία θετικής ενέργειας.

Ακόμα ένα πράγμα που μπορεί σου προκαλεί αυτήν την εμμονή με τη νίκη είναι ο φόβος της ήττας. Αυτό είναι κάτι που βασανίζει πολλούς αθλητές. Είναι φυσιολογικό να έχεις αϋπνία ή να νιώθεις αναστάτωση αμέσως μετά από μια ήττα. Όμως, αν αυτό συνεχίζεται για περισσότερο καιρό, σίγουρα δεν είναι καλό.

Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις τις ήττες σου στις πραγματικές τους διαστάσεις. Οι αθλητές δεν γεννιούνται ετοιμοπόλεμοι ή ικανοί να διαχειρίζονται τέλεια τις κρίσιμες καταστάσεις. Εγώ σίγουρα δεν γεννήθηκα έτσι. Για να φτάσω σε αυτό το επίπεδο, χρειάστηκαν αρκετές νίκες, αλλά και αρκετές ήττες. Στο μπάσκετ, μπορεί να κάνεις 12 λάθη σε μία κατοχή της μπάλας, ακόμα και στον έκτο αγώνα των τελικών του NBA. Φυσικά, κανένας δεν θέλει να κάνει λάθη, αλλά συμβαίνουν και αυτά. Όταν συνέβησαν σε μένα, βασίστηκα στο σθένος μου για να προχωρήσω μπροστά.

Ένας τρόπος με τον οποίο μπορείς να αποκτήσεις σθένος είναι να δείξεις επιείκεια στον εαυτό σου, αλλά και στις συναθλήτριές σου, όταν γίνονται λάθη. Αυτή η αλλαγή νοοτροπίας χρειάζεται εξάσκηση. Όμως, αν επιμείνεις, θα συνεχίσεις όχι μόνο να βελτιώνεσαι στο άθλημά σου, αλλά και να το λατρεύεις.

Προπονήτρια Lawson