Ο Theland Kicknosway τρέχει για τον εαυτό του και την κοινότητά του
Κουλτούρα
Γνώρισε τον 17χρονο ιθαγενή αθλητή, χορευτή και ακτιβιστή που χρησιμοποιεί την κίνηση για να συνδεθεί με τον ινδιάνικο πολιτισμό και να διαδώσει την ινδιάνικη ιστορία.
Η σειρά "Η αυλή μου" είναι αφιερωμένη σε ερασιτέχνες αθλητές που βρίσκουν την ισορροπία τους και την επαφή τους με τον φυσικό κόσμο.
Ο Theland Kicknosway χτυπάει τα πόδια του ρυθμικά στο έδαφος. Είναι ένα συναίσθημα, μια ενέργεια, μια έκφραση που γνωρίζει σχεδόν για μια ζωή. Χορεύει γύρω από τα τύμπανα της φυλής του, για να γιορτάσει και να τιμήσει την ινδιάνικη κληρονομιά του. Τρέχει στους δρόμους γύρω από την κοινότητά του, για να προωθήσει τον υγιεινό τρόπο ζωής και να αναδείξει σημαντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει ο λαός του. Για εκείνον, η κίνηση του σώματος εξυπηρετεί έναν ανώτερο σκοπό. "Όταν χορεύω, όπως και όταν τρέχω, αισθάνομαι αυτήν την πνευματική ενέργεια, αυτήν τη σύνδεση με τη γη", αναφέρει.
Ο Theland χορεύει φορώντας την ενδυμασία της φυλής του στο δάσος Mer Bleue Bog. "Όταν χορεύω, όπως και όταν τρέχω, αισθάνομαι αυτήν την πνευματική ενέργεια, αυτήν τη σύνδεση με τη γη", αναφέρει.
Ο Theland, ο οποίος είναι μόλις 17 ετών, κατάγεται από τις φυλές ιθαγενών των Πρώτων Εθνών Cree και Potawatomi, ενώ ζει στην Οτάβα του Καναδά. Είναι έμπειρος δρομέας, χορευτής powwow, τραγουδιστής, διάσημος υποστηρικτής των ιθαγενών, αλλά και τελειόφοιτος του λυκείου. Το κίνητρό του για όλα όσα κάνει είναι ξεκάθαρο. "Το κάνω με την ελπίδα να διαφωτίσω τον υπόλοιπο κόσμο", λέει ο Theland, ο οποίος έχει έναν αρκετά μεγάλο αριθμό ακολούθων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όπως λέει ο Theland, τρέχει από τη στιγμή που έμαθε να περπατάει. Όταν ήταν μικρός, το έκανε για να ξεδώσει. Όμως, στην τρίτη δημοτικού άρχισε να το αντιμετωπίζει πιο σοβαρά, καθώς ξεκίνησε να συμμετέχει σε αγώνες ανώμαλου δρόμου και στίβου. Τώρα, όπως πολλοί δρομείς, τρέχει για να συγκεντρώνεται.
Ο Theland στέκεται ανάμεσα στα δέντρα που περιστοιχίζουν το μονοπάτι Mer Bleue Bog. "Θεωρώ ότι αυτό που έχει σημασία στις κοινότητές μας είναι να ευαισθητοποιούμε τον κόσμο σχετικά με τον υγιεινό τρόπο ζωής", αναφέρει.
"Το τρέξιμο διώχνει προσωρινά το στρες και το άγχος, καθώς νιώθεις το έδαφος σε κάθε βήμα, τρέχεις μαζί με τον άνεμο και αισθάνεσαι όλα τα στοιχεία της φύσης γύρω σου", εξηγεί. "Πήγα για τρέξιμο σήμερα το πρωί και άκουγα τα πουλιά να κελαηδούν. Ήταν πολύ ωραίο που βρισκόμουν απλώς εκεί έξω και έβλεπα πόσα άλλα όμορφα πράγματα υπάρχουν στον κόσμο".
Σήμερα, το τρέξιμο εξυπηρετεί έναν ανώτερο σκοπό για τον ίδιο και την ινδιάνικη κοινότητά του. Από το 2015, ο Theland διανύει κάθε χρόνο μια τεράστια διαδρομή περίπου 130 χλμ. σε τέσσερις έως έξι μέρες, ευαισθητοποιώντας τον κόσμο για τα δεινά των MMIWG2S, δηλαδή των εξαφανισμένων και δολοφονημένων ιθαγενών γυναικών, κοριτσιών και two-spirit ατόμων (ινδιάνικος όρος για τα άτομα που ταυτίζονται με την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙΑ+), και συγκεντρώνοντας χρήματα για τη στήριξη των παιδιών και των οικείων που άφησαν πίσω τους.
Όπως λέει, το νόημα είναι "να χρησιμοποιήσουμε αυτό το πολύτιμο δώρο που λέγεται τρέξιμο και να διοχετεύσουμε αυτήν την ενέργεια σε κάτι καλό".
Ο Theland φροντίζει να πατάει γερά τα πόδια του στη γη σε τακτική βάση. "Το κάνω με την ελπίδα να διαφωτίσω τον κόσμο. Θέλω να τους δείξω ότι αυτός είναι ο τρόπος ζωής μας και αυτό είναι κάτι καλό", αναφέρει.
Ο Theland άρχισε να ρωτάει για τα παιδιά των MMIWG2S σε ηλικία εννέα ετών. "Μεγαλώνοντας, πήγαινα σε αγρυπνίες. Έλεγα τραγούδια", θυμάται. "Όμως, το ερώτημα που με βασάνιζε ήταν πού είχαν πάει αυτά τα παιδιά και τι θα συνέβαινε μετά. Ως παιδί, νοιαζόμουν για τα άλλα παιδιά".
Η θεία του η Bridget είναι συνιδρύτρια μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που βοηθά τους οικείους των δολοφονηθέντων. Παίρνοντας έμπνευση από άλλους αθλητές που χρησιμοποίησαν τον αθλητισμό για να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο, ο Theland είχε μια ιδέα. "Είπα ότι ήθελα να διασχίσω τον Καναδά τρέχοντας. Η μαμά μου με προσγείωσε λέγοντας ότι ο Καναδάς είναι τεράστιος. Έτσι, πρότεινα κάποιες εναλλακτικές, όπως να διασχίσουμε το Οντάριο με ποδήλατο. Τελικά, καταλήξαμε στην ιδέα να τρέξω μέχρι το σπίτι της θείας μου της Bridget".
Με τα χρόνια, άρχισαν να συμμετέχουν περισσότεροι φίλοι και συγγενείς. Τώρα, ο Theland σχεδιάζει την πρώτη του εθνική διαδρομή για αυτόν τον σκοπό. "Είναι σίγουρα ένα μεγάλο εγχείρημα, αλλά με τη στήριξη και την αγάπη των ανθρώπων μας θα τα καταφέρουμε", λέει. Αυτήν την περίοδο, μελετά τις διαδρομές και τις κλιματικές συνθήκες, ευελπιστώντας να τρέξει από το Βανκούβερ μέχρι την Οτάβα το καλοκαίρι του 2021. Είναι πολύ δύσκολο να διασχίσει κανείς με τα πόδια τα Βραχώδη Όρη, τις αχανείς εκτάσεις των Μεγάλων Πεδιάδων και την κακοτράχαλη Καναδική Ασπίδα, μια μεγάλη περιοχή με εκτεθειμένους προκάμβριους βράχους.
Ο Theland αναλογίζεται το πνευματικό και πολιτισμικό του ταξίδι, καθώς περπατά μέσα στη βλάστηση του Mer Bleue Bog.
Η άσκηση και η καλή διατροφή συνιστούν σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητας του Theland. Για να προπονηθεί για αυτήν τη διαδρομή, που ουσιαστικά αποτελεί μια σειρά από διαδοχικούς μαραθωνίους, κάνει εναλλάξ τρέξιμο και ποδήλατο. "Προσπαθώ να βγαίνω έξω κάθε μέρα, φροντίζω να καταναλώνουμε καλές τροφές και προετοιμαζόμαστε όσο καλύτερα μπορούμε", αναφέρει. Συχνά, προπονείται μαζί με φίλους, ενώ καλωσορίζει οποιονδήποτε θέλει να τρέξει μαζί του στην ετήσια διαδρομή του ή σε ένα μέρος της.
Ευγνωμονεί τους γονείς του που του εμφύσησαν από νωρίς μια ισχυρή αίσθηση ταυτότητας και κληρονομιάς. Η μητέρα του η Elaine ανήκει στις φυλές Peter Ballantyne Cree Nation και Swampy Cree από το βόρειο Σασκάτσουαν και ο πατέρας του ο Vince ανήκει στη φυλή Potawatomi από το Walpole Island (γνωστό και ως Bkejwanong) στο νότιο Οντάριο.
Η σχέση του Theland με τον πολιτισμό του, όπως και με το τρέξιμο, είναι βαθιά ριζωμένη στον σεβασμό του προς τη φύση.
Ο Theland παίζει ένα τραγούδι στο τύμπανό του ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και τιμής προς τον ποταμό Rideau. "Όταν τραγουδάω, όταν αγγίζω το τύμπανο ή όταν αισθάνομαι αυτήν την ενέργεια, αυτήν την πνευματική ενέργεια, νιώθω ότι ολοκληρώνομαι. Νιώθω ότι βρίσκομαι στο σπίτι μου", λέει.
"Το τρέξιμο διώχνει προσωρινά το στρες και το άγχος, καθώς νιώθεις το έδαφος σε κάθε βήμα, τρέχεις μαζί με τον άνεμο…"
Ο Theland έχει δεσμευτεί να παρευρίσκεται και να χορεύει σε powwow, δηλαδή εορταστικές εκδηλώσεις που αποτελούν κοινό στοιχείων πολλών ινδιάνικων πολιτισμών. Χορευτές ντυμένοι με πολύχρωμα ενδύματα παρουσιάζουν διάφορα είδη χορού υπό τις μελωδίες τραγουδιών που συνδυάζουν τόσο παραδοσιακά όσο και σύγχρονα στοιχεία. Από μικρή ηλικία, χορεύει σε powwow που πραγματοποιούνται σε όλο το Οντάριο και το Κεμπέκ. Μάλιστα, ο Theland και οι γονείς του δίνουν τακτικά το παρών στο λεγόμενο "powwow trail", δηλαδή μια σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων που διοργανώνουν ιθαγενείς τα Σαββατοκύριακα σε όλη τη διάρκεια του έτους.
"Προσωπικά, θα συνεχίσω να είμαι κοντά στον πολιτισμό μου", λέει ο Theland. "Είμαι πολύ περήφανος για τη γνώση που κατέχω. Θα την κουβαλώ με την καλή έννοια και θα τη μεταδώσω στα παιδιά και τα εγγόνια μου στο μέλλον".
Ο πατέρας του ο Vince πλέκει τα μαλλιά του Theland στην πίσω αυλή του σπιτιού τους στην Οτάβα. "Για εμένα, είναι σημαντικό να ευαισθητοποιώ τον κόσμο, να πλέκω τα μακριά μαλλιά μου, να τα αναδεικνύω με καμάρι και να τα δείχνω σε αγόρια και άνδρες της κοινότητάς μας… πρέπει να έχουν ένα πρότυπο", αναφέρει. "Ελπίζω να ενέπνευσα και άλλους να κάνουν το ίδιο".
Αυτήν τη στιγμή, ο Theland έχει ήδη ένα κοινό στο οποίο μπορεί να διηγηθεί την ιστορία του και να ενισχύσει περισσότερο τη φωνή του, την κοινότητά του και τους σκοπούς που τον απασχολούν. Εκπαιδεύει τους 450.000 ακολούθους του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τον πολιτισμό και την ιστορία των Ινδιάνων. "Έχω ένα βίντεο με σχεδόν 5 εκατομμύρια προβολές. Ουσιαστικά, σε αυτό το βίντεο μιλάω για τη σπουδαιότητα και τη σημασία των αγοριών που πλέκουν τα μαλλιά τους". Σε πολλούς ινδιάνικους πολιτισμούς, τα αγόρια και οι άνδρες είχαν μακριά μαλλιά. Τώρα, υπάρχει ένα ολοένα και πιο ισχυρό κίνημα που υποστηρίζει την αναβίωση αυτής της παράδοσης. Σε άλλα βίντεο, δείχνει πώς φοράει την ενδυμασία χορού του.
"Είμαι πολύ χαρούμενος και πολύ ευγνώμων που μπορώ να χορεύω για καλό σκοπό και να επιδεικνύω την ενδυμασία μου", λέει ο Theland. "Επίσης, δείχνω στον κόσμο ότι διατηρούμε τη δύναμη και το σθένος μας παρά τις δυσκολίες που περάσαμε στο παρελθόν".
"Λέω ότι τραγουδάω και χορεύω ήδη από την κοιλιά της μάνας μου", λέει ο Theland καθώς στέκεται καμαρωτός φορώντας την ενδυμασία του.
Ένα από τα αγαπημένα του ρούχα για τον χορό των κρίκων είναι φτιαγμένο από ένα γυαλιστερό, πολύχρωμο ύφασμα που αγόρασε σε μια αγορά powwow. Μια θεία του τον βοήθησε να φτιάξει το ρούχο, το οποίο συμπληρώνει εντυπωσιακά τους κρίκους LED που αγόρασε από το Ίντερνετ. "Από όσο γνωρίζω, ο χορός των κρίκων προέρχεται από τη φυλή Hopi στην Αριζόνα", εξηγεί ο Theland. "Είναι ένας αφηγηματικός χορός. Καθώς περνάς τον ένα [κρίκο] μέσα στον άλλο, φτιάχνεις διαφορετικές εικόνες της φύσης, διαφορετικές εικόνες πλασμάτων που μπορεί να δεις στην πλάση".
Σε όλο το πατρικό σπίτι του Theland, υπάρχουν παραδοσιακά αντικείμενα όπως τύμπανα και σείστρα, καθώς και φαρμακευτικά φυτά όπως βουχλόη και φασκόμηλο. Όπως λέει, αυτά τα πολύτιμα αντικείμενα και η ενέργεια στο σπίτι του τον βοηθούν να παραμένει συγκεντρωμένος, πράγμα που είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς ξεκινά την τελευταία του χρονιά στο λύκειο.
Έξω, η δύναμη που παίρνει από το τρέξιμο και τον χορό είναι εξίσου αισθητή και ισχυρή με την ισορροπία που μπορεί να διατηρεί σε όλες τις δραστηριότητές του. "Όταν τραγουδάω, όταν αγγίζω το τύμπανο ή όταν αισθάνομαι αυτήν την ενέργεια, αυτήν την πνευματική ενέργεια, νιώθω ότι ολοκληρώνομαι", λέει. "Νιώθω ότι βρίσκομαι στο σπίτι μου".
Κείμενο: Waubgeshig Rice
Φωτογραφίες: Karen Joyner
Αναφορά: Σεπτέμβριος 2020