Καταρρίπτοντας τα στερεότυπα: μια Μεξικανή παίκτρια του ράγκμπι αψηφά τις προσδοκίες
Αθλητές*
Η María Pruijn αντλεί δύναμη από ένα άθλημα που δεν είναι γνωστό ότι παίζεται στο Μεξικό και, μάλιστα, από γυναίκες.

Τα "Στιγμιότυπα" είναι μια σειρά στην οποία μιλάμε με αθλητές της γειτονιάς από όλο τον κόσμο.
Τα "Στιγμιότυπα" είναι μια σειρά στην οποία μιλάμε με αθλητές της γειτονιάς από όλο τον κόσμο.
Όταν φανταζόμαστε έναν παίκτη ράγκμπι, σίγουρα το μυαλό μας δεν πηγαίνει κατευθείαν σε μια νεαρή γυναίκα. Η María Pruijn προσπαθεί να αλλάξει αυτήν την αντίληψη. Η 22χρονη φωτογράφος και ασκούμενη φυσικοθεραπεύτρια από την Πόλη του Μεξικού είναι εδώ να διαψεύσει τις γενικόλογες υποθέσεις και να καταρρίψει τον καθημερινό σεξισμό. Τα βλέμματα αμφισβήτησης πεισμώνουν ακόμα περισσότερο τη María να αποδείξει στον κόσμο ότι κάθε γυναίκα, ανεξάρτητα από τη σωματική της διάπλαση, έχει θέση σε αυτό το άθλημα.
Συναντήσαμε τη María στο χωμάτινο γήπεδο της ομάδας της έπειτα από μια προπόνηση στη βροχή. Καθώς μαζεύει τα πράγματά της, μας λέει πώς τη βοήθησε ο αθλητισμός να καταλάβει καλύτερα τον ρόλο της στον κόσμο και ποια είναι.

Πώς αντιδρά ο κόσμος όταν μαθαίνει ότι παίζεις ράγκμπι;
Οι περισσότεροι σοκάρονται, αλλά όχι απαραίτητα με αρνητικό τρόπο. Για παράδειγμα, λένε ότι δεν είχαν ιδέα ότι υπήρχε αυτό το άθλημα, πόσο μάλλον ότι παίζεται από κορίτσια. Ήμουν αρκετά τυχερή που είχα τη στήριξη των γονιών μου όταν ξεκίνησα. Ξέρω άλλα κορίτσια που αντιμετώπισαν προβλήματα σε αυτό το κομμάτι, επειδή οι μπαμπάδες τους τούς έλεγαν ότι το συγκεκριμένο άθλημα είναι για άνδρες.
Ωστόσο, κάτι που έχω παρατηρήσει είναι ότι ο κόσμος υποθέτει ότι το σώμα μου δεν είναι φτιαγμένο για ράγκμπι. Νομίζουν ότι θα σπάσω. Όμως, όταν ξεκινάς να παίζεις, καταλαβαίνεις ότι κανένα σώμα δεν είναι εμπόδιο από μόνο του. Σχεδόν όλοι μπορούν να παίξουν σε κάποια θέση, εφόσον προπονηθούν στρατηγικά και αρκετά σκληρά.

Σε τι θέση παίζεις;
Η βασική μου θέση είναι fly-half. Στο ράγκμπι, υπάρχουν 15 παίκτες ανά ομάδα: οκτώ επιθετικοί και επτά αμυντικοί. Οι αμυντικοί τρέχουν περισσότερο, αποφεύγουν άλλους παίκτες και δίνουν πάσες, ενώ οι επιθετικοί παίζουν πιο "άγρια" και συγκρούονται συχνά με άλλους παίκτες. Η θέση μου συνδέει κατά κάποιον τρόπο τα δύο μέρη της ομάδας.
Το ράγκμπι δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στο Μεξικό. Πώς ασχολήθηκες με αυτό;
Έμαθα για το ράγκμπι σε έναν κινηματογράφο το 2009, παρακολουθώντας την ταινία Ανίκητος
Αυτή είναι η έδρα της ομάδας σου;
Στο παρελθόν είχαμε άλλα γήπεδα, αλλά τώρα προπονούμαστε εδώ. Οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές, επειδή αυτό το γήπεδο δεν έχει σχεδιαστεί για ράγκμπι. Δεν έχουμε γρασίδι, ούτε ντουλάπια για τις τσάντες ή τον εξοπλισμό μας, αλλά ήταν το φτηνότερο που βρήκαμε και μπορούμε να προπονούμαστε εδώ κάθε μέρα αν θέλουμε. Επίσης, βρίσκεται σε μια ασφαλή περιοχή με καλές συγκοινωνίες. Επειδή είμαστε ομάδα κοριτσιών, είναι σημαντικό να νιώθουμε ασφαλείς όταν φεύγουμε και να μην χρειάζεται να περπατάμε για ώρα στο σκοτάδι μέχρι το μετρό. Όσο για τη βροχή σήμερα, προτιμούμε να βλέπουμε τη θετική πλευρά. Όταν έρθει η ώρα να παίξουμε σε ένα γήπεδο με γρασίδι και με καλό καιρό, θα μας φανεί πανεύκολο σε σχέση με τις δύσκολες συνθήκες στις οποίες προπονούμαστε.
"Μπορώ να δεχτώ οποιαδήποτε πρόκληση και τίποτα δεν μπορεί να με πτοήσει".

Γιατί σου αρέσει να παίζεις ράγκμπι;
Όταν αισθάνομαι ικανή για κάτι, νιώθω δυνατή. Μου αρέσει η ιδέα ότι μπορώ να τρέξω πιο γρήγορα, ότι κανένας δεν θα με φτάσει, ότι κανένας δεν θα με ρίξει, ότι μπορώ να κάνω δυνατό τάκλιν. Συνειδητοποιώντας τις σωματικές μου ικανότητες, απέκτησα την απαραίτητη αυτοπεποίθηση για να θέσω και άλλους στόχους στη ζωή μου. Ενώ πάντα ήμουν αδύνατη, ξαφνικά μπορούσα να πω ότι μπορώ να κάνω τάκλιν σε οποιονδήποτε και κανένας δεν μπορεί να κάνει τάκλιν σε μένα, αλλά και ότι μπορώ να δεχτώ οποιαδήποτε πρόκληση και τίποτα δεν μπορεί να με πτοήσει. Αυτό με συναρπάζει και μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση.
Σε έχει αλλάξει το ράγκμπι με τρόπους που δεν σχετίζονται με τις σωματικές σου ικανότητες;
Πάρα πολύ, κυρίως επειδή είναι ένα ομαδικό άθλημα. Πάντα σκέφτομαι ότι μπορώ να γίνω χίλιες φορές καλύτερη, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία αν δεν βοηθά την ομάδα μου. Έμαθα να εφαρμόζω αυτήν την νοοτροπία στη ζωή μου γενικότερα. Θέλω να είμαι καλός άνθρωπος, ώστε να μπορώ να συνεισφέρω στον κόσμο και όχι απλώς να συγχαίρω τον εαυτό μου επειδή είμαι καλός άνθρωπος. Στο ράγκμπι, αν δεν σκέφτεσαι ομαδικά, δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα.
Κείμενο: Karina Zatarain
Φωτογραφίες: Darryl Richardson
Αναφορά: Σεπτέμβριος 2020