Ρώτα τον προπονητή: "Πώς μπορώ να παίξω με έναν κακότροπο συμπαίκτη;"

Αγαπητέ προπονητή,

Στην ομάδα μου, υπάρχει ένας παίκτης που μου συμπεριφέρεται χάλια. Για εκείνον, δεν μπορώ να κάνω τίποτα σωστά. Την προηγούμενη εβδομάδα, έβαλα το νικητήριο γκολ και εκείνος μου την είπε, επειδή ήταν "εγωιστικό" από την πλευρά μου να μην του δώσω πάσα. Όμως, στον προηγούμενο αγώνα, όταν όντως του είχα δώσει πάσα, μου φώναζε που δεν σούταρα, λέγοντας ότι έχω "αδύναμη νοοτροπία". Υποτίθεται ότι προσπαθεί να εμπνεύσει στους άλλους τη νοοτροπία του νικητή, αλλά ο τρόπος του με κάνει να νιώθω άχρηστος. Όμως, δεν έχω μόνο εγώ πρόβλημα. Συμπεριφέρεται απαίσια στους περισσότερους παίκτες της ομάδας, κάτι που δημιουργεί άσχημο κλίμα. Πώς μπορώ να παραβλέψω τη συνεχή του κριτική, ώστε να επικεντρωθώ στο παιχνίδι μου;


Τέρμα αγανακτισμένος

Ποδοσφαιριστής, 17 ετών

Πρώτα απ' όλα, λυπάμαι πολύ για αυτό που σου συμβαίνει. Είναι τρομακτικό να σε πλησιάζει κάποιος με θυμωμένο ύφος και υψωμένο τόνο φωνής. Δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Όταν δέχεσαι επίθεση για κάθε σου κίνηση, αρχίζεις να περιμένεις την επίθεση. Αν κάνεις πάσα, θα είναι λάθος. Αν δεν κάνεις πάσα, πάλι θα είναι λάθος. Τρέμεις στην ιδέα του αναπόφευκτου και παγώνεις. Και κάπως έτσι, οι επιδόσεις σου επηρεάζονται αρνητικά.

Αυτό το δηλητήριο μπορεί να καταστρέψει τη συνολική κουλτούρα μιας ομάδας. Έχω παρατηρήσει ότι οι παίκτες που δέχονται εκφοβισμό αρχίζουν να εκφοβίζουν άλλους. Όλο αυτό ανακυκλώνεται και, σύντομα, ο αρνητισμός και η αγανάκτηση γίνονται ο κανόνας, επηρεάζοντας τις επιδόσεις όλων των παικτών.

Αυτή η συμπεριφορά δεν πρέπει να γίνεται ανεκτή σε κανένα άθλημα. Ως προπονητής, θεωρώ ότι η συμπεριφορά σου απέναντι στους άλλους είναι πιο σημαντική από ένα τρόπαιο ή μετάλλιο. Πέρα από καλός αθλητής, πρέπει να είσαι καλός άνθρωπος. Γι' αυτό, στην αρχή της κάθε σεζόν μιλάω σε όλους για τη συμπεριφορά που περιμένω και τις επιπτώσεις που θα υποστεί όποιος δεν συμπεριφέρεται καλά. Ακόμα και αν είναι ο πρώτος σκόρερ, ο MVP ή τα ίδια μου τα παιδιά.

Έγινα προπονητής, επειδή ήθελα να προπονώ τους γιους μου, Henrik, Filip και Jakob. Αυτόν τον καιρό, τους προπονώ στο επαγγελματικό τρέξιμο μεσαίων αποστάσεων, αλλά ξεκινήσαμε με σκι αντοχής και ποδόσφαιρο.

Οι γιοι μου (ονόματα δεν λέω!) έχει τύχει να βρεθούν στην αντίθετη πλευρά αυτής της κατάστασης. Εκείνοι ήταν οι αλαζόνες. Εκείνοι ήταν που μιλούσαν αρνητικά σε άλλους αθλητές σε αγώνες, έπειτα από αγώνες ή σε προπονήσεις. Χρειάστηκε να τους πάρω από το γήπεδο ή τον στίβο και να τους πω: "Δεν είναι τρόπος αυτός να μιλάτε στους άλλους. Θα ξαναμπείτε όταν αλλάξετε συμπεριφορά". Είναι καθήκον μου να προλαμβάνω τις κακές συμπεριφορές πριν εδραιωθούν σε μια ομάδα, επομένως ποτέ δεν δίστασα να βάλω αυστηρά όρια στους γιους μου.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο εκφοβισμός δεν παρατηρείται μόνο στον αθλητισμό, αλλά και σε σχολεία, σε γραφεία, ακόμα και μεταξύ γειτόνων. Ωστόσο, η αδρεναλίνη που έχουν οι αθλητές στην ένταση του αγώνα είναι πιο πιθανό να θέσει την κατάσταση εκτός ελέγχου.

Στείλε email στη διεύθυνση askthecoach@nike.com με μια ερώτηση για το πώς να βελτιώσεις τη νοοτροπία σου στον αθλητισμό ή στη φυσική σου κατάσταση.