Πώς ένας τραυματισμός που άλλαξε τη ζωή ενός επαγγελματία του γκολφ τον βοήθησε να βρει δύναμη μέσα από την απώλεια

Όποιος έχει παίξει γκολφ μπορεί να επιβεβαιώσει την απρόβλεπτη φύση του. Αν το αεράκι φυσήξει διαφορετικά, η κατεύθυνση της βολής σου μπορεί να αλλάξει την τελευταία στιγμή. Αν η γωνία του χτυπήματος είναι κακή, η μπάλα μπορεί να καταλήξει στο δάσος. Αν η μπάλα χτυπήσει σε ένα κλαδάκι, μπορεί να αλλάξει τροχιά και να προσγειωθεί στη λάθος πλευρά του γηπέδου. Βλέποντας την μπάλα να κυλά αργά προς τη λίμνη, νομίζεις ότι σε καταράστηκε ο Θεός και αρχίζεις να ξεστομίζεις και εσύ κατάρες. Το γκολφ αντικατοπτρίζει τη ρευστότητα της ζωής με πάρα πολλούς τρόπους. Ο Carlos Brown, βραβευμένος προπονητής γκολφ από το Ντάλας του Τέξας, ξέρει τα πάντα για την απρόβλεπτη φύση του αθλήματος. Σήμερα, στέκεται στην ένατη τρύπα του γηπέδου όπου εργαζόταν κάποτε ως επαγγελματίας προπονητής γκολφ, μελετώντας τον χώρο με το έμπειρο βλέμμα του και εκτιμώντας το γεγονός ότι μπορεί να σταθεί στα πόδια του.

Καθώς παρέδιδε ένα μάθημα το 2016, ο Carlos κατέβηκε από ένα αμαξίδιο του γκολφ και πάτησε σε μια μεγάλη τρύπα ποτιστικού, με αποτέλεσμα να στραμπουλίξει άσχημα τον αστράγαλό του. Συνήθως, τέτοιοι τραυματισμοί δεν είναι πολύ σοβαροί. Ωστόσο, έπαθε μόλυνση και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στα επείγοντα. Όταν ξύπνησε από την εγχείρηση, το κάτω μέρος του αριστερού του ποδιού είχε ακρωτηριαστεί.

Ως μαύρος προπονητής σε ένα άθλημα λευκών, ο Carlos ανήκε πάντα σε μια μειονότητα. Ως μαύρος και ακρωτηριασμένος επαγγελματίας του γκολφ, ανήκει πλέον σε μια ακόμα μικρότερη μειονότητα. "Εκπροσωπώ μια ομάδα ανθρώπων υπεράνω του εαυτού μου. Ή, μάλλον, δύο ομάδες ανθρώπων υπεράνω του εαυτού μου", αναφέρει ο Carlos. "Δεν μπορώ να κάνω εκπτώσεις. Δεν μπορώ να ξεγελάσω τον κόσμο". Όμως, μέσα σε όλες αυτές τις δυσκολίες, ήταν αποφασισμένος να ανακαλύψει τη θετική πλευρά των πραγμάτων.

Μετά τον ακρωτηριασμό, ο βαθμός δυσκολίας αυξήθηκε εκθετικά σε ό,τι και αν ήθελε να κάνει. Να ντυθεί. Να περπατήσει μέχρι το tee. Να σκύψει για να σηκώσει την μπάλα έπειτα από ένα putt. Όμως, ο Carlos δεν σκέφτηκε ούτε για μια στιγμή ότι δεν θα επέστρεφε στη διδασκαλία γκολφ. Αντιθέτως, η διαδικασία λειτούργησε ως κάθαρση για εκείνον. "Ήξερα ότι θα έπαιζα ξανά. Ήξερα ότι θα δίδασκα", αναφέρει. "Ωστόσο, δεν ήξερα ότι το ταξίδι μου θα ήταν μια μεταμόρφωση". Καθώς ο Carlos ανάρρωνε, έπρεπε να μάθει από την αρχή πώς να κάνει κάποια πράγματα που κάποτε έκανε με ευκολία. Τελικά, είδε τον τραυματισμό του ως μια ευκαιρία για αισιοδοξία και ευγνωμοσύνη παρά για αρνητικότητα και τύψεις. "Σκεφτόμουν ότι μου αρέσει να είμαι εδώ έξω. Αγαπώ αυτό που κάνω. Λατρεύω την επαγγελματική ενασχόληση με το γκολφ. Μου αρέσει να παίζω γκολφ".

Βρισκόμαστε στο γήπεδο, όπου ο Carlos εξετάζει ένα putt δυόμισι μέτρων για το par. Το προσθετικό του μέλος, το οποίο σχεδιάστηκε από έναν παίκτη του γκολφ για τους παίκτες του γκολφ, τον βοηθά όχι μόνο να "διαβάζει" το έδαφος κάτω από τα πόδια του, αλλά και να το αισθάνεται. "Όταν είμαι εκτός, έστω και λίγο, το νιώθω. Αυτό με βοηθάει πολύ", αναφέρει. Αυτό το σχόλιο αποτυπώνει τη νέα του στάση ζωής. Εκεί όπου οι άλλοι μπορεί να βλέπουν μια απώλεια, ο Carlos βλέπει όφελος. Στέκεται πάνω από το putt του, χτυπάει την μπάλα τέλεια και την κοιτάζει να πέφτει απαλά μέσα στην τρύπα.

Ο Carlos θεωρεί ότι η ζωή, όπως και το γήπεδο του γκολφ, είναι ένα ανεξέλεγκτο περιβάλλον. Συχνά, επαναλαμβάνει στον εαυτό του το εξής: "Πρέπει να ελέγχεις ό,τι ελέγχεται". Μπορεί να μην σκόπευε ποτέ να γίνει φωτεινό παράδειγμα ελπίδας για όλους, αλλά όταν ήρθε αντιμέτωπος με μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, έπρεπε να προσαρμοστεί γρήγορα στη νέα πραγματικότητα. Ο ίδιος αποδίδει την ικανότητά του να προσαρμόζεται στην πίστη του, η οποία τον βοήθησε, όπως λέει, να παραμείνει προσγειωμένος και να δει τη νέα κατάσταση αντικειμενικά. Επίσης, αναγνωρίζει την πολύτιμη υποστήριξη που είχε από τους ανθρώπους που βρέθηκαν στο πλευρό του, όταν ξύπνησε από την εγχείρηση. Όπως λέει, την ίδια υποστήριξη φιλοδοξεί τώρα να προσφέρει ο ίδιος σε άλλους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση. "Αν με δει ένα παιδί με ακρωτηριασμένο μέλος, πιθανόν να σκεφτεί ότι μπορεί και εκείνο να ασχοληθεί επαγγελματικά με το γκολφ και να παίξει γκολφ".

Στο παραπάνω βίντεο, ο Carlos μοιράζεται την ιστορία του και εξηγεί πώς ξεπέρασε διανοητικά και σωματικά εμπόδια, αποκτώντας μια νέα οπτική απέναντι στη ζωή και στο άθλημα που αγαπά.