Μια πολυτάλαντη προσωπικότητα που είναι πάντα απροκάλυπτα ο εαυτός της και βρίσκει την ταυτότητά της μέσα από το στιλ

"Αυτό που μου δίνει ώθηση είναι ότι ζω μια ζωή που προσεγγίζει όσο το δυνατόν περισσότερο στα όνειρά μου", λέει η Lillian Ahenkan, γνωστή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (και όχι μόνο) ως @FlexMami. Η 26χρονη Lillian που μεγάλωσε στο Σίδνεϊ έχει ήδη πετύχει πολλά από αυτά τα όνειρα, καθώς, μεταξύ άλλων είναι τηλεπαρουσιάστρια, DJ, συγγραφέας, podcaster και επιχειρηματίας. Είναι ένα ζωντανό και λαμπρό παράδειγμα μιας πολυτάλαντης προσωπικότητας.

Αν και διαθέτει πολλές πλατφόρμες για να συνδέεται με άτομα και διάφορες περιστάσεις για να ντύνεται ανάλογα, η Lillian ακούει μόνο τη δική της γνώμη όσον αφορά το στιλ και την ταυτότητά της. "Δεν είμαι ο τύπος του ατόμου που του αρέσει να υπεραναλύει με οποιονδήποτε τρόπο τη δημιουργικότητα. Είναι κάτι το διαισθητικό και έχει τον δικό του αέρα", αναφέρει για τη διαμόρφωση του στιλ της. Ωστόσο, όσον αφορά τις ενδυματολογικές προτιμήσεις της για πιθανές δουλειές, η Lillian παραδέχεται ότι "Πρέπει να λαμβάνω υπόψη μου τα άτομα που θα έχω απέναντί μου. Όταν είμαι online, μπορώ να φορέσω ένα κοντό μπλουζάκι για να δουλέψω. Το ίδιο ντύσιμο θα ήταν κατάλληλο και για μια αίθουσα συνεδριάσεων; Μάλλον όχι. Και πάλι όμως, μπορεί να το φορούσα ή μπορεί και όχι".

Το στιλ της Lillian αντικατοπτρίζει την προσωπικότητά της και είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αυτοέκφραση και το φλογερό της ταμπεραμέντο ως άτομο. Παράλληλα, παραπέμπει στην καταγωγή της από την Γκάνα και διακατέχεται από μια απροκάλυπτη αγάπη για τον συνδυασμό έντονων χρωμάτων και σχεδίων. Ωστόσο, η Lillian δεν είχε πάντα τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση. Εδώ, η Lillian μιλάει για την προσωπική της πορεία, από το πώς έμαθε να τιμά τις πολιτισμικές ρίζες της, να ενισχύει και να διεκδικεί την ταυτότητά της μέχρι το πώς αγνοεί τις προσδοκίες που εγκλωβίζουν την πραγματική της δημιουργικότητα και αυτοπεποίθηση.

Όχι, όταν ήμουν στο λύκειο, ήμουν μέλος της υποκουλτούρας scene! Φορούσα μαύρα, κόκκινα και καρό, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι δεν ταίριαζα στο καλούπι των scene ή των emo. Ήμουν αρκετά emo όσον αφορά το στιλ, αλλά όχι όσον αφορά τη διάθεση. Όταν επισκέπτομαι την οικογένειά μου στην Γκάνα, παραδοσιακά πρέπει να φοράω κάτι χρωματιστό. Φοράς μαύρα μόνο σε κηδείες. Επομένως, ένιωθα ότι εναντιωνόμουν σε κάτι που γνώριζα και είχα εσωτερικεύσει τον ρατσισμό όσον αφορά τα χρώματα, επειδή ένιωθα ότι με περιθωριοποιούσε και δεν με άφηνε να κοινωνικοποιηθώ. Η αποδοχή της κουλτούρας της Γκάνα, η οποία εκτιμά πραγματικά την αυτοέκφραση ανεξάρτητα από την κοινωνικοοικονομική σου κατάσταση, ήταν καταλυτική όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο εξερευνώ τα χρώματα και τα σχέδια.

Απόλυτα, αλλά ήταν περισσότερο μια ανάγκη να έχω την κατάλληλη εμφάνιση για την κάθε περίσταση. Η μητέρα μου ήταν συνεπαρμένη με την πολιτική της ευπρέπειας. Στην αρχή, νόμιζα ότι είχε να κάνει με την κουλτούρα. Παρόλο που η μητέρα μου ζει στο Σίδνεϊ εδώ και 30 χρόνια, δεν έχει αφομοιωθεί όσο θα περίμενε κανείς. Έλεγε ότι μπορούσε να φανταστεί αμέτρητα νέα κορίτσια στην Γκάνα να αρπάζουν την ευκαιρία να έχουν την αυτονομία να φορούν ό,τι θέλουν. Επομένως, ξαφνιάστηκε όταν εγώ ήθελα να φοράω μαύρα, ενώ θα μπορούσα να φοράω όλα αυτά τα διασκεδαστικά αξεσουάρ, όπως σκουλαρίκια, κορδέλες και φουλάρια.

Σε όλο το λύκειο, φορούσα στολή. Έπρεπε να σκεφτώ τι θα φορούσα μόνο μία ημέρα της εβδομάδας, όταν θα πήγαινα σε κάποιο πάρτι το Σάββατο. Ένα μέρος του εαυτού μου ήταν πραγματικά ενθουσιασμένο με την ιδέα της ενηλικίωσης και της ελευθερίας να ντύνομαι μόνη μου.

Τελειώνοντας το λύκειο, βρέθηκα σε ένα πολύ σημαντικό σημείο καμπής στη ζωή μου. Αναρωτιόμουν ποια ήμουν και πώς ήθελα να με βλέπουν οι άλλοι. Αυτό εκδηλώθηκε όταν ήμουν 20 ετών, οπότε και με απασχολούσε πραγματικά το γεγονός ότι δεν ήθελα να φοράω τζιν και T-Shirt με sneaker, επειδή πίστευα ότι όλοι θα θεωρούσαν ότι ήμουν τεμπέλα. Πραγματικά, έπρεπε να βιώσω κάτι δυνατό για να συνέλθω και να νιώσω αποδεκτή με το άνετο ντύσιμο. Παρατηρώ ότι στις κουλτούρες του δυτικού κόσμου, το κομψό και σωστό ντύσιμο δημιουργεί πολύ συγκεκριμένους συνειρμούς, επομένως διαπίστωσα ότι δημιουργεί φραγμούς όσον αφορά την ένταξη ενός ατόμου στο κοινωνικό σύνολο. Σε γενικές γραμμές, δεν θεωρώ ότι αυτό με κάνει να νιώθω άνετα, αλλά πιστεύω ότι όλα αυτά τα κοινά στοιχεία έχουν τεράστιο ενδιαφέρον για εμένα.

Μου αρέσει να παίζω με τη θηλυκότητα. Τον περισσότερο καιρό, σκεφτόμουν ότι δεν θέλω να φοράω θηλυκά ρούχα, επειδή το "πολύ κοριτσίστικο" στιλ δεν είναι ό,τι καλύτερο. Μετά, ξαφνικά, αποφάσισα ότι δεν με ένοιαζε που μου άρεσαν τα φορέματα και που με θεωρούσαν όμορφη και χαριτωμένη. Με τον ίδιο τρόπο, μπορεί την επομένη να φορούσα κοστούμι και να ένιωθα άνετα και με αυτό. Το σημαντικό είναι να φοράω αυτά που θέλω και αυτά που με κάνουν να νιώθω όμορφα.

Με τις λέξεις! Υπερασπίζομαι με σθένος τις σοβαρές συζητήσεις, μοιράζομαι τις πεποιθήσεις μου και παροτρύνω και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Τα τελευταία χρόνια, είμαι πολύ περήφανη και για το σπίτι μου. Αφιερώνω χρόνο σε DIY κατασκευές και στη διακόσμηση και επενδύω σε έναν χώρο που με κάνει να νιώθω υπέροχα. Στον δικό μου χώρο, καταβάλλω φιλότιμες προσπάθειες να αποκτήσω έπιπλα και διακοσμητικά που μου δίνουν χαρά. Δεν ακολουθώ τη νοοτροπία διακόσμησης ενός χώρου με τον πιο οικονομικό ή κοινότοπο τρόπο. Δίνω προτεραιότητα στα μοτίβα, στα χρώματα, στα σχέδια και στην άνεση, κάτι το οποίο μου επιτρέπει να διαμορφώσω έναν χώρο στον οποίο θέλω να βρίσκομαι και να επιστρέφω.

Ποτέ. Μπορώ να καταλάβω γιατί θα το έκανε κάποιος αλλά (και αυτό νομίζω ότι οφείλεται στο ζώδιό μου, τον Υδροχόο) πάντα ήθελα να είμαι μοναδική και ο εαυτός μου, ιδίως σε περιβάλλοντα όπου ο κόσμος περιμένει από εμένα να είμαι απόλυτα διακριτική. Μερικές φορές, τα πράγματα δεν πάνε όπως θα ήθελα και αυτό δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς όσον αφορά το τι μπορώ να κάνω. Ο κόσμος σκέφτεται ότι αφιερώνω πολύ χρόνο στο να ετοιμάζομαι, επομένως δεν είμαι αρκετά συγκεντρωμένη για να κάνω τη δουλειά μου. Αμφισβητώ συνεχώς ιδέες που σχετίζονται με μια συγκεκριμένη ενδυματολογική επιλογή. Συχνά αντιδρώ έντονα σε περιπτώσεις όπου κάποιος θεωρεί ότι δεν πρέπει να φοράω τόσα πολλά χρώματα και εγώ του απαντάω, "Γιατί όχι;". Αν έχω τις ικανότητες για να βρίσκομαι σε έναν συγκεκριμένο χώρο, τότε γιατί δεν μπορώ να είμαι όπως θέλω;