Kameroon Jade was eraan gewend: als ze wilde voetballen, moest ze met de jongens meespelen. Soms waren ze aardig tegen haar, maar er waren er ook altijd een paar bij die haar niet in hun team wilden hebben. Kameroon wist dat ze snel was en de jongens goed bij kon houden. Ze kon de bal net zo goed het doel in slingeren, als de jongens haar de bal gaven tenminste. Ze raakte gefrustreerd. Het was vermoeiend om zichzelf keer op keer tegenover de jongens te moeten bewijzen.

Het trieste was dat ze genoeg meisjes kende die graag met haar wilden voetballen, maar die niet goed met de kritiek van de jongens om konden gaan. Ze raakten er nerveus van, waren bang dat ze werden uitgelachen als ze iets fout deden.

Hoe kunnen meisjes hun skills verbeteren als ze die niet kunnen oefenen?

"Als je valt, sta dan gewoon weer op. Huil als het moet, haal even diep adem, maar geef niet op. Geloof in je dromen."

Ze wilde meer meisjes aanmoedigen om de stoute voetbalschoenen aan te trekken. Kameroon volgde een cursus om voetbalcoach te worden. Ze werd trainer van een jeugdteam bij een organisatie die trainingsveldjes regelde voor vrouwen. Ze vond het leuk om een omgeving te scheppen waar iedereen die wilde voetballen welkom was.

Toen de meisjes voor het eerst naar een van haar trainingen kwamen, zag Kameroon hun ogen oplichten. Een heel veld helemaal voor hen alleen! De echte vreugde kwam later op de avond: een van de meiden wilde een voorzet geven maar miste de bal volledig. Zij kon wel door de grond zakken, maar niemand lachte haar uit of rolde met de ogen. Kameroon moedigde haar aan om het opnieuw te proberen. Iedereen zag dat het oké was om fouten te maken. Het was een enorme opluchting: ze konden leren voetballen op hun manier.