Wonder Twins: maak kennis met de zussen die Amerikaans handbal in New York overheersen

Melanie en Jessenia Garate brachten een groot deel van hun jeugd door aan de zijlijn van de handbalvelden rond Brooklyn, waar ze hun moeder zagen spelen. Het bleek een leerzame opvoeding. Nu zijn de rollen omgedraaid: de tweeling domineert het veld terwijl hun moeder ze schreeuwend aanmoedigt.

Met de promenade als achtergrond, ontmoeten we de zussen aan de zijlijn van hun thuisbasis in Coney Island. Het interview met de 22-jarigen lijkt een beetje op hun speelstijl als duo: ze zijn snel, slim en maken elkaars zinnen af alsof ze samen een stel hersenen delen.

Jessenia: Dat onze moeder hier ging spelen en dat we met haar meegingen.

Melanie: Zonder haar zouden we nooit naar Coney Island zijn gegaan. Ze nam twee stoeltjes mee die aan elkaar vastzaten, van die kleine kinderstoelen. En wij zaten dan maar wat. En nu zijn we hier bijna altijd.

Melanie: Er is een rankingssysteem. Er zijn A-spelers, B-spelers en C-spelers. Bij de meiden zijn er alleen A's en B's, omdat er veel meer jongens zijn. Bij de dames zijn we A, maar we worden bij de heren gezien als B.

Jessenia: Het is verwarrend. Ik kan me druk blijven maken over hoe vrouwen worden onderschat in handbal. De sport wordt door mannen gedomineerd en veel van hen hebben zoiets van 'o, maar wij kunnen het beter, dit is onze sport'. En [Melanie] en ik besloten gewoon dat wij precies hetzelfde konden doen als zij.

Jessenia: Ik speel onderhands. Ik heb een tijdje softbal gespeeld en daardoor is mijn schouder geblesseerd, dus het is vaak te moeilijk om bovenhands te spelen. Omdat ik onderhands speel, ben ik compacter en kleiner op het veld.

Melanie: Ik ben echt heel goed als ik zijwaarts sla. Ik ben degene die het harde werk doet, dus ik sta overal op het veld. Ik ren veel meer rond en dat is ideaal want [Jessenia] staat daar juist als een soort standbeeld.

Jessenia: Ik ga niet graag naar het toilet! Ik hou het liever op tot na het toernooi, want ik vind het niet fijn om m'n handen nat te maken als ik moet spelen. Het maakt ze zacht. Ik denk dan altijd dat het mijn handen veel meer pijn doet als ik de bal sla. Ik weet niet waarom ik dat denk.

Melanie: Soms nemen we een kauwgompje, gewoon tegen de zenuwen.

Melanie: Dat is bedacht door een mevrouw die Cheena heet, zij noemde ons elke keer dat ze ons zag de Wonder Twins. Dat bleef plakken en toen begon iedereen ons Wonder Twins te noemen.

Jessenia: Vroeger maakten we foto's van onszelf met de trofee in de ene hand en met de andere gaven we elkaar een high five, zo van 'Wonder Twin'-krachten, geactiveerd.