Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα κορίτσι που το έλεγαν Chaïma και ακολούθησε τον μεγαλύτερο αδελφό της στην προπόνηση του ταεκβοντό. Αν και στην αίθουσα ήταν μόνο αγόρια, ο εκπαιδευτής την ενθάρρυνε να συμμετάσχει. Δεν ήταν εύκολο. Το ταεκβοντό περιλαμβάνει μπουνιές και κλοτσιές και η εννιάχρονη Chaïma έπεφτε εύκολα στο πάτωμα από τα μεγαλύτερα, ψηλότερα αγόρια. Εκείνη τη μέρα, επέστρεψε στο σπίτι γεμάτη μελανιές, αλλά αποφασισμένη να μάθει να αγωνίζεται.

Η Chaïma ήταν ντροπαλό παιδί. Μεγαλώνοντας σε ένα φτωχό, απομονωμένο προάστιο της βόρειας Γαλλίας, περνούσε πολύ χρόνο στην ησυχία του δωματίου της. Όταν, όμως, ανακάλυψε το ταεκβοντό, ξεκίνησε να δοκιμάζει άλλα νέα σπορ όπως το χάντμπολ, την ενόργανη γυμναστική και το ποδόσφαιρο. Και κάπως έτσι συνειδητοποίησε πόσο δυναμική και ανταγωνιστική μπορεί να γίνει. Η Chaïma ήθελε να κερδίζει.

Το ταεκβοντό απαιτεί βαθιά συγκέντρωση. "Είμαι πάρα πολύ δυνατή πνευματικά", λέει η Chaïma, "και αυτό με έχει βοηθήσει να βρω τα πατήματά μου σε οποιοδήποτε άθλημα μέχρι σήμερα". Επίσης, την έχει μάθει να σέβεται τους αντιπάλους. Παρόλο που ανταλλάζουν κλοτσιές και μπουνιές, έχουν διδαχθεί να μην κάνουν ποτέ κακό ο ένας στον άλλο. Σύντομα, η Chaïma έμαθε ότι, παρόλο που ένας αγώνας ταεκβοντό μπορεί να μοιάζει με τσακωμό, στην πραγματικότητα είναι ένας χορός. Για να πετύχεις, πρέπει να έχεις πειθαρχία, δύναμη και χάρη.

Η Chaïma μοιράζεται αυτά τα μαθήματα και ως προπονήτρια στο Sports dans la Ville, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που παρέχει σε νέες γυναίκες πρόσβαση σε ευκαιρίες άθλησης και απασχόλησης. Θεωρεί ότι ο αθλητισμός λειτουργεί ως γέφυρα και ότι ο ρόλος της συμβάλλει στη δημιουργία αυτής της γέφυρας.

"Οι προπονητές μπορούν να έχουν πραγματικό αντίκτυπο στη ζωή ενός παιδιού", εξηγεί. "Γι' αυτό και δίνω τα πάντα για τις μαθήτριές μου. Προπονούμαι μαζί τους, αγωνίζομαι για εκείνες, εμπνέομαι από εκείνες".