Emma Raducanu: Perfectie loslaten

Als je op een internationaal podium speelt, kan het voelen alsof je geen enkel foutje mag maken. Maar Emma Raducanu weet dat perfectie niet bestaat. Als je echt wilt groeien, moet je dat idee loslaten en de sprong in het diepe wagen.

Voor de nieuwste aflevering in onze reeks 'What Are You Working On?' zochten we de beste tennisser op van Bromley: Emma Raducanu. Ze nam ons mee naar de eerste tennisbaan waar ze ooit speelde en vertelde dat ze als kind al de beste wilde zijn. "Ik was zo'n perfectionist. Ik werd helemaal gek als ik de bal niet precies raakte zoals ik wilde."

Sindsdien is er veel veranderd en heeft ze geleerd dat perfectie geen bestemming is. Het avontuur van vooruitgang kent veel ups en downs. Dat hoort nu eenmaal bij naar een doel toewerken. "Ik denk dat het streven naar perfectie me zeker heeft geholpen om bepaalde resultaten te behalen, maar door dit los te laten heb ik de Emma leren kennen die ik wil zijn en ben ik de Emma geworden die ik nu ben.

Op haar 18e won ze de US Open en daarmee werd ze de op één na jongste winnaar van dat toernooi ooit. "Na die overwinning verwachtte iedereen dat ik nu elk toernooi zou winnen waaraan ik deelnam." Maar Emma weet dat sport geen zekerheden kent. "Het is niet heel realistisch, want perfectie bestaat simpelweg niet."

Iedereen kent wel het moment waarop je een bepaalde druk voelt om ergens de beste in te zijn, of dat nu in sport, op school of bij iets anders is. Als je leert om perfectie los te laten, betekent dat dat je het niet erg vindt om fouten te maken en het vertrouwen hebt om risico's te nemen. De beste manier om te leren is immers door iets gewoon te doen. "Als je altijd als perfect voor de dag komt en nooit op een fout te betrappen bent, betekent dat dat je jezelf niet pusht, omdat je niets probeert dat je nog niet kunt en waarvan je beter zou worden."