Performans Sanatı: Bu Mexico City'li Futbolcunun Becerilerini Geliştirme Yöntemi

Spor tutkusunu keşfetmenin yanlış bir yolu yoktur. Mexico City'de 20 yaşında bir öğrenci olan Alan Landeros sokak futboluyla internette gezinirken tanıştı ve oyuncuların yaratıcı tarzlarından çok etkilendi. Normal futbolla karşılaştırıldığında sokak futbolu genellikle daha dar alanlarda, daha az kişiyle oynanan ve daha çok skor yapılan bir oyundur. Sokak futbolunda sıkı kontrol, bireysel beceri ve hızlı düşünme çok önemlidir. Alan gibi oyuncular, bir araya getirildiğinde diğer oyuncularla yaptıkları bölgesel maçlarda performansa dönüşen çeşitli hareketler geliştirmek için saatlerini harcar. Alan için sokak futbolu bir oyundan çok bir kendini ifade etme biçimidir.

Alan ile etkileyici repertuarını geliştirdiği Axomiatla Park'ta buluştuk. Hızlı bir mola sırasında bize yerel sokak futbolu topluluğunu ve sporun yaratıcılığını yansıtmasına nasıl yardımcı olduğunu anlattı.

Küçükken mahallemde komşularımla çoğunlukla yakalamaca ve saklambaç gibi çocuk oyunları oynardım. Büyüdükçe çoğunlukla evde kalıp internette videolar izlemeye başladım ve 16 yaşındayken sokak futbolunu bu şekilde keşfettim. Tanıdığım kimse sokak futbolunu benimle birlikte öğrenecek kadar bu oyunla ilgilenmiyordu ama özellikle hareketler ve kombolar açısından tek başıma yapabildiğim bir spor olduğu için bu çok sorun değildi. Kendi stilimi oluşturmayı başarana kadar ünlü oyuncuların kombolarda yaptığı hareketler ve geçişler gibi internette gördüklerimi taklit etmeye başladım.

Her sokak oyuncusunun stili farklıdır. Hepsi arkadaşım olmasına rağmen birlikte antrenman yaptığımızda veya birbirimize karşı oynadığımızda kesinlikle aramızda bir rekabet oluşuyor. Sokak futboluyla tek başıma ilk ilgilenmeye başladığımda topluluğa kabul edilmemekten korkuyordum. Yerel sokak oyuncularıyla tanışmadan önce onlara imreniyordum ve hala da imreniyorum. Şimdi daha büyük bir takımın parçasıyım ve bir arkadaşımla kendi takımımı da kurdum.

Burası çok sakin bir mahalle. Buraya gelirken ve geri dönerken kendimi güvende hissediyorum ve burada dikkat çekmenin tehlikeli olmadığını düşünüyorum. Şehrin bu kısmının rakımı şehir merkezine göre daha yüksek olduğu için hava biraz daha soğuk oluyor. Ayrıca buraya ulaşmak için yokuş yukarı yürümem gerekiyor ama bunu egzersizin bir parçası olarak görüyorum.

Yaratıcılığımı daha fazla keşfetmeme yardımcı olan şey sokak futboluydu. Örneğin kombolar üretirken her bir hareket arasında kendimi akışa bırakıyorum ve bu nasıl biri olduğumu gösteriyor. Ya da zaten başarılı olduğum hareketleri alıp yeni varyasyonlar üreterek tamamen farklı bir şey oluşturmaya çalışıyorum. Yani bence bu alıştığım şeylere uymayı sevmeyen ama bunları temel alan bir kişi olduğumu, ilk keşfettiğim hareketlere bağlı kalmadığımı gösteriyor.

Eskiden çok utangaçtım. İlk başladığımda insanlar durup izlediği ve bu yüzden gerildiğim için parkta veya halka açık yerlerde antrenman yapmaktan utanıyordum. Artık böyle değilim. Şimdi nerede olduğum fark etmeksizin her gün iki, üç saat antrenman yapıyorum. Bazen kombolarımı, şehrin Tarihi Merkezinde, çok fazla insanın olduğu Devrim Anıtı gibi yerlerde videoya çekiyorum. Beni izleyenler olursa video için bundan da faydalanıyorum.

Yeni fikirler günün herhangi bir saatinde aklıma gelebiliyor. Bazen bu eski videolarımı izlerken oluyor ama zorlu bir hareket bulduysam bekleyip antrenman sırasında pratik yapmayı tercih ediyorum. Geçmişte üzerine çok düşünmeden yeni bir şey denediğimde yaralanmalar yaşadım. Bir seferinde dizimi o kadar kötü incittim ki dört ay boyunca antrenman yapamadım. Tekrar başladığımda da yaralanma riski yüzünden yeni şeyler denemekten korktuğumu fark ettim. Ama bu yaptıklarımı sıkıcı hale getirdiği ve motivasyonumu kaybetmeme neden olduğu için daha kötüydü. Şimdi üzerine olabildiğince kapsamlı şekilde düşünmeye çalışıyorum ama sonunda yine de risk alıyorum. Düşsem de önemli değil. Yerimde saymak istemiyorum.