สามัคคีรวมใจ: Marchistas
ชุมชน
ทีมนักกีฬาเดินเร็วแห่งกัวเตมาลาโชว์ให้เห็นว่ากีฬานี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเอกลักษณ์ของชาติอย่างไร
This is a modal window.
สามัคคีรวมใจ คือซีรีส์เกี่ยวกับทีมกีฬาและสโมสรที่ท้าทายวิถีชีวิตและความเป็นอยู่ในปัจจุบัน
เท็กซัสมีฟุตบอล บราซิลก็มีฟุตบอล แต่ในกัวเตมาลา กีฬาประจำชาติคือกีฬาเดินเร็ว ณ ประเทศกัวเตมาลาความนิยมของกีฬาเดินเร็วพุ่งสูงอย่างฉับพลันในปี 2012 เมื่อ Erick Barrondo คว้าเหรียญเงินในรายการแข่งเดินเร็ว 20K ที่กรุงลอนดอน ซึ่งเป็นเหรียญโอลิมปิกเหรียญแรกในประวัติศาสตร์ของประเทศกัวเตมาลา นับตั้งแต่ปรากฏการณ์ในครั้งนั้น กีฬาก็ได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของความสนใจระดับชาติอย่างรวดเร็วในฐานะเส้นทางให้คนหนุ่มสาวได้พัฒนาตนเองและสร้างอนาคตของพวกเขาให้ดียิ่งขึ้น
จากซ้าย: Abner Pop, Zoe Ruiz, Diana Ruiz, Esmeralda Tiul, Pamela Ruiz
กฎของกีฬาง่ายมาก เทคนิคที่ถูกต้องคือการเดินจากเส้นสตาร์ทไปยังเส้นชัยให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยให้เท้าข้างหนึ่งอยู่บนพื้นและขาข้างที่ก้าวนำเหยียดตรงตลอดเวลา ซึ่งจะบังคับให้แขนและสะโพกเคลื่อนไหวประสานกันเพื่อตัดความอยากเพิ่มความเร็วด้วยการ “ลอยตัว” แม้มุมมองจากฝั่งผู้ชมอาจจะดูเป็นท่าทางที่เก้ๆ กังๆ แต่การเคลื่อนไหวสะโพกอย่างคล่องแคล่วนี้ถือว่าเป็นธรรมชาติสำหรับชาวกัวเตมาลาที่เติบโตมาพร้อมกับการเต้นเมอร์เรงเก้ (Merengue) บางคนพูดด้วยซ้ำว่าการเดินเร็วไม่ได้ต่างจากการเต้นเมอร์เรงเก้เป็นระยะทาง 20, 30 หรือ 50 กิโลเมตร
จากซ้าย: Yasuri Palacios, María Peinado, Pedro López, José Oliva, Lisbeth López
จากซ้าย: Abner Pop, Pamela Ruiz, Juan Coy
จากซ้าย: Yasuri Palacios, María Peinado, Pedro López, José Oliva, Lisbeth López
จากซ้าย: Abner Pop, Pamela Ruiz, Juan Coy
ก่อนที่ Erick จะได้เหรียญ Marcha หรือการเดินเร็วเป็นกิจกรรมของกองกำลังทหารในกัวเตมาลาเป็นส่วนใหญ่ ความสำนึกระดับชาติที่มีต่อการเดินขบวนมีความหมายทำนองเดียวกับสงคราม การก่อความไม่สงบ และความกลัว ในปัจจุบัน ประเทศนี้มีทีมนักกีฬาเดินเร็วมากมาย บางทีมมีนักกีฬาอายุน้อยเพียง 6 ปี และสมาชิกทีมหลายคนมาจากย่านแรงงาน (ชาวกัวเตมาลา 50 เปอร์เซ็นต์อยู่อย่างลำบากยากแค้น) ความหมายแฝงนี้ได้เปลี่ยนไป คือการเดินขบวนทำให้มีความหวัง เป็นหนทางสู่อนาคตที่ดี
ในบรรดานักกีฬาจากกัวเตมาลา 24 คนที่มีคุณสมบัติเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก 2020 ณ กรุงโตเกียว นับเป็นนักกีฬาเดินเร็วเก้าคน หากพูดว่ากีฬาชนิดนี้เป็นฟันเฟืองของประเทศก็คงจะน้อยไป ตลอดเส้นทางอาชีพ 10 ปีของ Erick Barrondo รัฐบาลกัวเตมาลาได้ลงทุนในการฝึกซ้อมและการสนับสนุนเกือบ 8 ล้านเกตซัลกัวเตมาลา (ประมาณ 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐ) นักกีฬาเดินเร็ววัยหนุ่มสาวหลายคนก็ได้รับทุนการศึกษารายเดือนสำหรับค่าใช้จ่ายด้านการศึกษาและการใช้ชีวิต คนกัวเตมาลามองว่าการเดินเร็วเป็นโอกาสสู่อนาคตที่ดีกว่า และเป็นหนทางที่จะค่อยๆ ทำลายวงจรความยากจน
นักกีฬาเดินเร็วหลายคนกำลังฝึกซ้อมบนถนนในกัวเตมาลาซิตี จากซ้าย: Juan Ortíz, Glendy Teletor, Yasuri Palacios, Yaquelin Teletor, Lisbeth López, Maria Peinado
นอกจากการเดินเร็วจะให้ความหวังและมีประโยชน์ต่อร่างกายแล้ว ยังถือเป็นกีฬาที่ฝึกง่ายและเข้าถึงได้ง่ายกว่ากีฬาอื่นๆ อีกหลายชนิด รวมถึงเป็นการสานสัมพันธ์ของเจเนอเรชันต่างๆ ทั้งจากครอบครัว เพื่อน และเพื่อนบ้านชาวกัวเตมาลา ในแบบที่มีแค่กีฬาประเภททีมสามารถทำได้ การเดินเร็วอาจจะดูเป็นความพยายามของปัจเจกบุคคล แต่จริง ๆ แล้วกีฬาชนิดนี้อยู่ในสภาพแวดล้อมแบบทีม ซึ่งเป็นสภาพแวดล้อมจำเป็นต่อการเก็บประสบการณ์ไปจนถึงการประสบความสำเร็จในวงการได้ในท้ายสุด บางครั้ง การฝึกซ้อมจะครอบคลุมระยะทางถึง 30 กิโลเมตร และนักกีฬาใช้ช่วงเวลานี้เดินทางเคียงข้างเพื่อนร่วมทีม จนกลายเป็นเสมือนคนในครอบครัวไปโดยปริยาย ทีมที่ปรากฏในภาพยนตร์ของเราประกอบด้วยนักกีฬาที่มีภูมิหลังต่างกัน อาจากหลากหลายอายุ (ตั้งแต่ 6 ถึง 25 ปี) และมีวิถีชีวิตที่แตกต่างกันไป แต่ไม่ว่าพวกเขาจะมาจากไหน สิ่งที่เชื่อมโยงพวกเขาไว้คือความรักในกีฬาและความมุ่งมั่นที่จะก้าวเดินต่อไปอย่างมั่นคง
[ซ้าย] จากซ้าย: Yaquelin Teletor, Gaby Sica, María González, Katherine Marroquín, María Peinado, Lisbeth López, Yasuri Palacios, Glendy Teletor, Sergio Perez, Bryan Matías, Pedro López, Juan Ortíz, José Oliva
[ซ้าย] จากซ้าย: Yaquelin Teletor, Gaby Sica, María González, Katherine Marroquín, María Peinado, Lisbeth López, Yasuri Palacios, Glendy Teletor, Sergio Perez, Bryan Matías, Pedro López, Juan Ortíz, José Oliva [Right] Clockwise from left: Katherine Marroquín, María González, Sergio Perez, Gaby Sica, José Oliva, Ronín Ortiz, Juan Ortíz, Lisbeth López, Pedro López, Yaquelin Teletor, Bryan Matías, Glendy Teletor, María Peinado, Yasuri Palacios
ตามเข็มนาฬิกาจากซ้าย: Katherine Marroquín, María González, Sergio Perez, Gaby Sica, José Oliva, Ronín Ortiz, Juan Ortíz, Lisbeth López, Pedro López, Yaquelin Teletor, Bryan Matías, Glendy Teletor, María Peinado, Yasuri Palacios
พบกับสมาชิกทีม
Juan Ortíz, José Oliva, Bryan Matías
Bryan Matías
Juan Ortíz, José Oliva, Bryan Matías
Bryan Matías
“ในขณะแข่ง ผมรู้สึกว่าอยากทำเพื่อกัวเตมาลา อยากดวลกับคู่แข่งแบบซึ่งๆ หน้าเพื่อชิงเหรียญและมุ่งสู่อนาคตของผมและของประเทศ”
Bryan Matías, 16
ผู้ชนะการแข่งขัน 2021 Pan-American Cup
“ฉันอยากสร้างประวัติศาสตร์เพื่อประเทศของฉัน และพิสูจน์ให้ผู้หญิงทั้งเด็กและผู้ใหญ่เห็นว่าทุกคนสามารถบรรลุเป้าหมายใดๆ ที่ตั้งไว้ได้ ไม่ว่าเป้าหมายนั้นจะเล็กหรือใหญ่แค่ไหนก็ตาม”
Yasuri Palacios, 21
เจ้าของสถิติ North American, Central American and Caribbean Championship (NACAC)
“กีฬาเดินเร็วเปิดโอกาสให้ฉันพบปะกับผู้คนหลากหลาย และนั่นได้เปลี่ยนมุมมองที่มีต่อชีวิตไปเลยค่ะ เมื่อมีคนต้องการให้ช่วย เราพร้อมไปอยู่ตรงนั้นเสมอ เมื่อมีเพื่อนร่วมทีมคนใหม่ ฉันจะบอกเรื่องที่รู้ให้ฟัง เมื่อมีใครต้องทำเวลาให้ดีขึ้น ฉันจะบอกไปว่า ‘มาด้วยกันสิ เดี๋ยวจะช่วยเอง’”
Yaquelin Teletor, 16
เจ้าของเหรียญทองแดง 2021 Pan-American Cup
“หนูชอบการเรียนรู้ และก็ชอบกีฬามากเพราะได้ซ้อมกับคุณลุง หนูไม่เคยแข่งเลยเพราะเขาบอกว่าหนูเด็กเกินไป แต่ทุกครั้งที่หนูฝึกซ้อม หนูรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังชนะ”
Zoe Ruiz, 6
นักกีฬาเดินเร็วที่อายุน้อยที่สุดที่ฝึกอยู่ในทีม Cobán
“ผมตื่นเต้นมากๆ ทุกครั้งเวลาอยู่ในการแข่ง ผมมีความสุขมากที่ได้เป็นตัวแทนเขตและตัวแทนประเทศ รู้สึกเป็นเกียรติมากเลยครับ ผมคิดอยู่เสมอว่าความพยายามทุกๆ ก้าวทำให้ผมเข้าใกล้แท่นรับเหรียญโอลิมปิกมากขึ้นเรื่อยๆ”
Abner Pop, 14
เจ้าของเหรียญเงิน Central American
"โอกาสมีให้สำหรับคนที่มองเห็นมัน ความฝันไม่มีวันหมดอายุหรอกค่ะ"
Glendy Teletor, 19
เดินเร็วกับ Yaquelin ผู้เป็นน้องสาวมาเก้าปี
Lisbeth López
จากซ้าย: Lisbeth López, Juan Ortíz
Lisbeth López
จากซ้าย: Lisbeth López, Juan Ortíz
“ฉันตื่นเต้นเวลาลงแข่ง ยิ่งพอมองไปรอบๆ แล้วเห็นคนตะโกนเชียร์ ฉันจะรู้สึกซึ้งใจขึ้นมาเลย เพราะฉันกำลังเป็นตัวแทนประเทศและตัวแทนทีม กีฬาแข่งเดินเร็วมีพลังอันบริสุทธิ์อยู่ภายใน เราต่อสู้เพื่อบรรลุเป้าหมายที่มีและกำจัดอุปสรรคทุกอย่างที่ทำได้”
Lisbeth López, 15
เจ้าของเหรียญเงิน North American, Central American and Caribbean Championship (NACAC)
“สิ่งที่ผมชอบที่สุดเกี่ยวกับกีฬาเดินเร็วคือ เวลาอยู่ในทีม เราไม่ใช่แค่ทีม แต่เป็นครอบครัว ผมไม่ได้มองการฝึกซ้อมเป็นแค่การเล่นกีฬา แต่มองว่าเป็นงานที่ต้องทำต่อเนื่องทุกวัน”
Pedro López, 20
เจ้าของเหรียญทอง North American, Central American and Caribbean Championship (NACAC)
Ronín Ortiz
จากซ้าย: Ronín Ortiz, Mirna Ortiz
Ronín Ortiz
จากซ้าย: Ronín Ortiz, Mirna Ortiz
“ผมชอบให้แม่ดูผมฝึกซ้อมและให้เธอได้เห็นว่าเพราะมีแม่และครอบครัวเป็นแบบอย่างผมก็เลยเป็นนักกีฬาเดินเร็ว แม่ของผม คู่ของแม่ [Erick Barrondo] และลูกพี่ลูกน้องของผมก็เป็นมืออาชีพกันแล้ว ผมชอบไปที่ลู่วิ่งและชอบดูครอบครัวของผมฝึกซ้อมทุกครั้งมาตั้งแต่เด็ก และตอนนี้ก็ดีใจที่ได้รู้ว่าแม้จะเพิ่งเริ่มต้น แต่ผมก็มีสายสัมพันธ์ที่เชื่อมถึงกีฬาไว้แล้ว”
Ronín Ortiz, 13
นักกีฬาเดินเร็วปีแรกและลูกชายของนักกีฬาโอลิมปิก Mirna Ortiz
“ก่อนจะเริ่มฝึกเดินเร็ว หนูมีแค่ความฝันเล็กๆ เท่านั้นเอง แต่กีฬาเดินเร็วช่วยให้หนูค้นพบสิ่งที่ต้องการจริงๆ ถึงแม้ก่อนจะเข้าสู่วงการและชุมชนนี้หนูจะชอบฟังคนอื่นและเปลี่ยนใจตามได้ง่าย แต่ตอนนี้ หนูตัดสินใจได้มั่นใจขึ้นแล้วว่าตัวเองอยากเป็นอะไร”
Gabby Sica, 11
นักกีฬาเดินเร็วระดับเริ่มต้น
“ฟุตบอลในประเทศกัวเตมาลาไม่ได้ดังขนาดนั้น และผมประสบความสำเร็จได้มากกว่ากับกีฬาเดินเร็ว ผมได้รับแรงบันดาลใจจากคุณป้าและลูกพี่ลูกน้องที่เพิ่งกลับมาจากโอลิมปิก จริงๆ ก็มีปัญหากับการเคลื่อนไหวสะโพกอยู่บ้าง แต่สำหรับผมแล้ว การเดินเร็วอยู่ในสายเลือดเลย ไม่ทำไม่ได้หรอก”
Juan Ortíz, 15
นักฟุตบอลที่ผันตัวมาเป็นนักกีฬาเดินเร็ว
จากซ้าย: Yasuri, José Oliva, María Peinado, Lisbeth López, Pedro López
เรียบเรียงโดย Julio Serrano Echeverría
ภาพถ่ายโดย Juan Brenner
ภาพยนตร์โดย Juan Brenner, Paolo Giron