เกมกีฬาของเรา: อเมริกันฟุตบอล 6 คน

ขณะนี้อยู่ในควอเตอร์ที่ 2 ของการแข่งขันอเมริกันฟุตบอลเกมสุดท้ายของทีม Marfa Shorthorns ในฤดูกาลที่ได้รับผลกระทบจากการระบาดใหญ่ทั่วโลก John Aguero ซึ่งเป็นทั้งควอเตอร์แบคและรันนิ่งแบค สแนปลูกแล้วขว้างให้กับ Ethan Zubia ควอเตอร์แบคที่ลงเป็นตัวจริง ทำให้ Ethan ได้เข้าไปพ้นแนววางลูก

Ethan วิ่งหลีกหนีผู้เล่นทีมตรงข้ามลงมาประมาณ 15 หลา โดยอยู่ลึกลงไปหลังผู้เล่นออฟเฟนซีฟไลน์ 3 คนของทีมเขาเอง (มีผู้เล่นเพียง 12 คนเท่านั้นในสนาม) เขาหลบกองหลังคนหนึ่งของทีม Van Horn Eagles แล้วหลีกไปได้อีกคน แม้สถานการณ์จะกดดัน แต่เขาก็ขว้างลูกไปยังเอนด์โซนให้กับ Ian Marquez ผู้เล่นตำแหน่งไวด์รีซีฟเวอร์ของทีม Shorthorns ที่พุ่งมาคว้าลูกไว้ได้พร้อมทำแต้มทัชดาวน์ แฟนๆ ชาวเมืองมาร์ฟาที่ขับรถไปยังสนาม Eagle Field ในเมืองแวนฮอร์นมากกว่า 1 ชั่วโมงเพื่อเชียร์ทีมโปรดในคืนนี้ได้ดีใจกันยกใหญ่

แม้ว่าทีม Eagles จะได้เปรียบในการแข่งในบ้าน และนำอยู่ที่คะแนน 34–12 ก่อนช่วงพักครึ่ง แต่การเข้าสู่เอนด์โซนได้ของทีม Shorthorns ทำให้พวกเขามีหวังที่จะไม่โดนกฎ Mercy Rule 45 คะแนน (ซึ่งกำหนดว่าทีมที่นำมากกว่า 45 คะแนนเมื่อถึงช่วงพักครึ่งเวลาหรือหลังจากนั้นจะเป็นผู้ชนะ) ในการแข่งอเมริกันฟุตบอลทั่วไประดับไฮสคูล ทีมที่นำ 45 คะแนนจะสร้างความกังวลให้อีกฝ่ายได้มาก แต่สำหรับการแข่งขันอเมริกันฟุตบอลเวอร์ชันชิงไฮสกอร์นี้ถือเป็นเรื่องปกติ เพราะการแทกเกิลพลาดเพียงครั้งเดียวมักนำไปสู่การทัชดาวน์

ไม่ว่าจะเป็นการเล่น การฝึกสอน หรือการเชียร์จากข้างสนาม สำหรับชาวเมืองมาร์ฟานั้น อเมริกันฟุตบอลเป็นส่วนสำคัญของอัตลักษณ์และความเป็นเมือง สถานการณ์โรคโควิด-19 ที่เกิดขึ้นทำให้ผู้คนในท้องถิ่นตระหนักถึงความสำคัญของการแข่งอเมริกันฟุตบอลในคืนวันศุกร์มากขึ้น รวมถึงความจริงที่ว่าการแข่งขันอาจถูกยกเลิกอย่างถาวรได้โดยง่าย

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เมืองมาร์ฟาได้กลายเป็นศูนย์รวมของศิลปะและวัฒนธรรม นักท่องเที่ยวต่างพากันมาเข้าร้านอาหารสุดหรู โรงแรมสุดฮิป และนิทรรศการชวนหัวต่างๆ แต่ความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีราคาแพงเกินไปสำหรับครูอาจารย์ กลุ่มคนใช้แรงงาน และชาวบ้านที่อยู่มายาวนานซึ่งต่างมีครอบครัวที่ได้อาศัยอยู่ที่นี่มาหลายชั่วอายุคนแล้ว พวกเขาไม่พอใจกับค่าเช่าที่พุ่งสูงขึ้น ร้านบูติกแฟนซี และสเต็กราคา 60 เหรียญ

ชุมชนที่ผู้คนสนิทสนมกันนี้มีประชากรเพียง 2,000 คน อยู่ห่างจากเมืองเอลพาโซไป 300 กิโลเมตรนิดๆ มีอเมริกันฟุตบอลเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผู้คนในชุมชนมารวมตัวกันด้วยความเต็มใจ “เมื่อมาถึงเมืองนี้ คุณจะเห็นหน้าต่างตามบ้านเรือนมีการทาสี ติดธง แสดงจิตวิญญาณของเมืองมาร์ฟา ซึ่งเต็มไปด้วยสีม่วงและขาว” Arturo Alferez หัวหน้าโค้ชอเมริกันฟุตบอลของทีม Shorthorns กล่าว “คุณจะรู้สึกถึงความพิเศษเพราะตัวเองได้เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งนี้ ในลักษณะที่ว่ามีส่วนในการแสดงสิ่งที่ดีที่สุดของเมืองนี้ออกมา”

แต่ผู้คนท้องถิ่นจำนวนมากที่อยู่ที่นี่มานานต่างทยอยกันย้ายออก จึงทำให้เมืองมาร์ฟาต้องเปลี่ยนสไตล์การเล่นอเมริกันฟุตบอลจาก 11 คน มาเป็น 6 คนในปี 2011

อเมริกันฟุตบอลเวอร์ชันดัดแปลงนี้คิดค้นขึ้นโดย Stephen E. Epler ในช่วงยุค 30 ที่เกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ เขาเป็นชาวเนแบรสกาผู้เป็นทั้งครูและโค้ช เรียกเวอร์ชันดัดแปลงนี้ว่า “6 คน” ไอเดียนี้เป็นการให้ผู้เล่นของเมืองต่างๆ ที่มีจำนวนประชากรเบาบางได้มีโอกาสเล่นอเมริกันฟุตบอล การแข่งขันแบบ 6 คนเกิดขึ้นอย่างเป็นทางการครั้งแรกในรัฐเนแบรสกาเมื่อปี 1934 กีฬาชนิดนี้มาถึงรัฐเท็กซัสในปี 1938 จากนั้นภายในปี 1953 ก็ได้เป็นที่แพร่หลายไปไกลถึงโรงเรียนที่ห่างไกลหลายพันแห่ง

ปัจจุบันมีโรงเรียนขนาดเล็กมากกว่า 350 แห่งที่มีทีมอเมริกันฟุตบอล 6 คน โดยส่วนใหญ่จะกระจุกอยู่ในรัฐเนแบรสกา มอนแทนา นิวเม็กซิโก โอเรกอน และเท็กซัส เหตุผลหลักคือรัฐเหล่านี้มีประชากรย้ายออกไปอยู่ที่อื่นในลักษณะเดียวกันกับที่เคยได้ทำลายชุมชนพื้นที่ห่างไกลในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำมาแล้ว ซึ่งการย้ายถิ่นฐานออกไปนี้ก็กำลังส่งผลกระทบต่อพื้นที่เหล่านี้ในปัจจุบัน มีการคาดการณ์ว่าโรงเรียนมากกว่า 150 แห่งในรัฐเท็กซัสจะต้องเล่นอเมริกันฟุตบอล 6 คนตั้งแต่ปี 2020 จนถึง 2022

• โรงเรียนต้องมีนักเรียนน้อยกว่า 105 คนจึงจะมีสิทธิ์เข้าร่วมการแข่งขัน
• ดาวน์ที่ 1 อยู่ที่ 15 หลา (ไม่ใช่ 10 หลา)
• แต่ละควอเตอร์แข่งกัน 10 นาที (แทนที่จะเป็น 12 นาที)
• ผู้เล่นทุกคนในสนามรับลูกได้
• ควอเตอร์แบคห้ามล้ำแนววางลูกจนกว่าจะส่งได้สำเร็จ เพื่อไม่ให้เกิดสิ่งนี้ขึ้น ผู้เล่นมักจะหยิบลูกแล้วส่งต่อให้กับควอเตอร์แบค ทำให้วิ่งหลบหลีกได้ตามที่ต้องการ
• การเตะฟิลด์โกลจะได้ 4 คะแนน (แทนที่จะเป็น 3 คะแนน) การเตะทำคะแนนหลังทัชดาวน์จะได้ 2 คะแนน (แทนที่จะเป็น 1 คะแนน) และการวิ่งทำคะแนนหลังทัชดาวน์หรือลูกพาสเพลย์จะได้เพียง 1 คะแนนเท่านั้น (แทนที่จะเป็น 2 คะแนน)

• ชนะ หรืออย่างน้อยก็สนุกกับการแข่งขัน
• เล่นอย่างมีวินัยและมีสมาธิ ไม่อย่างนั้น Josh Kelly ผู้เป็นโค้ชเกมรับจะแผลงฤทธิ์ได้
• อย่าเตะลูกทิ้งขณะอยู่ดาวน์ที่ 4 แม้ว่าจะอยู่ดาวน์ที่ 4 และเหลืออีก 27 หลาก็ตาม การเตะลูกทิ้งนั้นพบได้น้อยมากในอเมริกันฟุตบอล 6 คน และ Arturo Alferez หัวหน้าโค้ชก็ชอบให้เสี่ยงเล่นดู
• อย่าโดนนำห่าง “45” คะแนน ถ้าตามหลัง 45 คะแนนเมื่อถึงช่วงพักครึ่งเวลาหรือหลังจากนั้น จะแพ้ทันที
• วิ่ง อเมริกันฟุตบอลประเภทนี้มีผู้เล่นในสนามน้อยลง ทุกคนจึงต้องวิ่งให้เยอะ

ทีม Shorthorns เล่นเกมเหย้าที่สนาม Martin Field ซึ่งมีขนาดเท่าๆ กับสนามอเมริกันฟุตบอล 6 คนสนามอื่นๆ โดยมีขนาด 80x40 หลาเท่านั้น ต่างจากสนามทั่วไปที่มีขนาด 120x53 1/3 หลา ตัวเลขและเส้นประต่างๆ จะใช้การทาสีลงบนพื้นหญ้าซีดแดดที่ผ่านการใช้งานมาอย่างหนักและมีสีออกเหลือง กองเชียร์พากันมาชมเต็มความจุสนามในช่วงก่อนเกิดการระบาดใหญ่ทั่วโลก แต่ปัจจุบันก็ยังมีกลุ่มกองเชียร์ระดับฮาร์ดคอร์กลุ่มเล็กคอยตามติดอยู่ การซ้อมที่มีชีวิตชีวาและการแข่งขันแบบสู้กันสนุกช่วยดึงดูดผู้ชมที่หายใจเข้าออกเป็นอเมริกันฟุตบอลให้เข้ามาชมในสนาม

ไม่ใช่แค่เพียงผู้เล่นที่สร้างดีเอ็นเอให้กีฬาประเภทนี้ แต่ยังมีทั้งโค้ช ผู้ดูแล และกองเชียร์ที่สนับสนุนมาอย่างยาวนานซึ่งเข้ามาให้กำลังใจกันแน่นขนัดที่ข้างสนามเกมแล้วเกมเล่าไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ชุมชนคือสิ่งที่ทำให้อเมริกันฟุตบอล 6 คนนี้มีชีวิตชีวา

“สิ่งที่ดีมากๆ สำหรับอเมริกันฟุตบอล 6 คนคือการช่วยให้โรงเรียนเล็กๆ ได้ [มีโอกาส] เล่นอเมริกันฟุตบอลครับ” Ian กล่าว เขาแทบจะไม่ได้เล่นสักดาวน์เลยก่อนจะถึงฤดูกาลนี้ ตอนที่เข้าโรงเรียนปีแรก เขาเลือกที่จะไม่ลงเล่น ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่ทำให้พ่อแม่เขาตกใจ เพราะเขามาจากครอบครัวที่เป็นนักกีฬาและเป็นกองเชียร์อเมริกันฟุตบอลตัวยงมาหลายรุ่น พี่ชายของเขา Angel เป็นตำนานผู้เล่นอเมริกันฟุตบอล 6 คน โดยเป็นที่รู้จักดีในชุมชนจากการทำ 10 ทัชดาวน์ในเกมเดียว แต่ในช่วงปีที่ 3 ในที่สุด Ian ก็สวมชุดแข่งและได้กลายเป็นผู้เล่นที่โดดเด่น “เขาเข้ามาเปลี่ยนให้การบุกของเราวิ่งได้ครับ” โค้ช Alferez กล่าว เพราะความเป็นนักกีฬาของ Ian ช่วยให้ทีม Shorthorns ขว้างบอลไปข้างหน้าได้บ่อยมากขึ้น

โค้ช Alferez เป็นหัวหน้าฝึกสอนกีฬาหลายประเภทให้กับโรงเรียนต่างๆ ในรัฐเท็กซัสมาเป็นเวลา 2 ทศวรรษแล้ว ทั้งนักเรียนและเพื่อนร่วมอาชีพโค้ชต่างก็เรียกเขาว่า ตุ๊กตาหมีเท็ดดี้ และหัวใจของทีม Shorthorns “กับตัวผมนั้น การโค้ชอเมริกันฟุตบอลที่เมืองมาร์ฟานี้เป็นความผูกพันทางความรู้สึกครับ” เขากล่าว โค้ช Alferez มุ่งมั่นที่จะปลูกฝังธรรมเนียมใหม่ๆ ทั้งที่เกี่ยวข้องกับอเมริกันฟุตบอลโดยตรงอย่างเรื่องการชนะการแข่งขัน ทั้งที่ไม่เกี่ยวข้องอย่างบัลเล่ต์ Folklórico ซึ่งเป็นการเต้นรำพื้นเมืองตามธรรมเนียมของชาวเม็กซิกัน โดยเขาจะออกแบบท่าเต้นเพื่อใช้แสดงและให้ลูกทีมของเขาเต้นตาม ถึงแม้ว่าเขามักจะพูดติดตลกเรื่องการเกษียณอยู่บ่อยครั้ง แต่ชัดเจนว่าเขาต้องการที่จะเปลี่ยนแปลงการฝึกซ้อม “ผมคอยบอกเด็กๆ อยู่ตลอดว่า ‘ถ้าใครไม่ได้มีเป้าหมาย [สุดท้าย] ว่าจะต้องไปคว้ารางวัล โทรฟี่ แหวน หรืออื่นๆ นะ ครูก็คิดว่าเรามาอยู่ผิดทีมแล้ว’” เขากล่าว

Justice ยอมรับว่าเขาไม่ได้แม้แต่ดูอเมริกันฟุตบอลทางโทรทัศน์ เขาชอบวิดีโอเกมอย่าง Call of Duty, Red Dead Redemption 2, Grand Theft Auto และ Minecraft เมื่อไม่ได้ลงสนามในชุดสีม่วง เขาก็มักจะมีเครื่องเล่นเกมพกพาอยู่ในมือ แล้วทำไมเด็กร่างผอมบางคนนี้ที่ไม่แม้แต่สนใจอเมริกันฟุตบอลถึงตัดสินใจเล่นให้กับทีม Shorthorns ขณะเรียนปีที่ 3 ล่ะ “เพื่อสร้างความทรงจำกับเพื่อนๆ ครับ” เขากล่าว “เพื่อเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน”

โค้ช Kelly คุณพ่อของ Tristan เป็นครูสอนคณิตศาสตร์และเคยเล่นอเมริกันฟุตบอล 6 คน ให้ทีม Sanderson Eagles ซึ่งพลาดทำสถิติไร้พ่ายและคว้าแชมป์รัฐไปเพียงแค่ 5 คะแนนขณะเล่นให้กับทีมในปี 2002 เมื่อ Tristan ยังอยู่มัธยมปลายปีแรก เขาดูมีแววอย่างมากเมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้เล่นที่อยู่ชั้นสูงกว่า นอกจากนี้ เขายังชื่นชอบคณิตศาสตร์อย่างมาก และต้องการที่จะศึกษาต่อคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่ University of Texas อีกด้วย ถึงแม้ Tristan จะเดินตามรอยเท้าของพ่อ แต่ก็ต้องการที่จะเจิดจรัสในเส้นทางของตัวเอง “ตอนนี้ผมพยายามผลักดันตัวเองให้เก่งกว่าพ่อครับ” เขากล่าว “เมื่อผมมีลูก ก็อยากให้ลูกๆ เก่งกว่าผมครับ เพราะว่ามันควรจะเป็นแบบนั้น”

คู่สามีภรรยา Garcia แต่งงานกันในปี 1957 ทั้งคู่เกิดและโตที่เมืองมาร์ฟา รักกันตั้งแต่มัธยมปลาย การรับราชการทหารของ Armondo ทำให้พวกเขาต้องย้ายไปอยู่ในเมืองต่างๆ ทั่วประเทศ แต่ในยุค 70 ทั้งคู่กลับมาลงเอยที่เมืองมาร์ฟา ความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาคู่นี้กับทีมนั้นลึกซึ้งมาก กล่าวคือ ลูกๆ ของทั้งคู่เคยเล่นอเมริกันฟุตบอลและเป็นเชียร์ลีดเดอร์ให้กับทีม Shorthorns และปัจจุบัน Diego Estrada ผู้เป็นเหลนก็เป็นนักเรียนมัธยมปลายปี 1 ในทีม ส่วน Sammy ลูกชายซึ่งเป็นศิลปินที่เสียชีวิตเมื่ออายุ 19 ปีก็ได้ออกแบบโลโก้ให้กับทีม Shorthorns ที่ยังใช้อยู่จนถึงปัจจุบัน “เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันเห็นโลโก้นั่น” Lucy กล่าว “น้ำตามันก็ไหลออกมาค่ะ”

ท้ายที่สุด การแข่งขันในเมืองแวน ฮอร์น นั้นเป็นการถล่มกระจุยกระจาย ถึงแม้จะเป็นฤดูกาลแรกในการแข่งขันอเมริกันฟุตบอล 6 คนของทีม Eagles แต่พวกเขาก็แข็งแกร่งเกินกว่าที่ทีม Shorthorns จะต้านไหวเสียแล้ว ทีมจากเมืองมาร์ฟาต้องพ่ายแพ้ไปแม้จะเหลือเวลาการแข่งขันอีก 1 นาที 15 วินาที เพราะโดนนำห่างมากกว่า 45 คะแนน โดยจบที่คะแนน 75–26 หลังการแข่งขัน เหล่าโค้ชของทีม Shorthorns ได้กล่าวกับลูกทีมที่ล้อมรอบพวกเขาอย่างจริงใจ “โปรแกรมการฝึกที่เราได้ก้าวผ่านมานี้ จะทำให้เราไปถึงจุดที่เราต้องการจะเป็น” โค้ช Alferez กล่าว “ครูขอขอบคุณทุกคนอีกครั้ง ครูเคารพพวกเราจากก้นบึ้งของหัวใจเลย ครูรักพวกเราทุกคนนะ ครูรักทุกคน” โดยเหล่าวัยรุ่นที่สะอึกสะอื้นร้องตอบพร้อมกันว่า “ผมก็รักโค้ชครับ”

บ่ายวันเสาร์หลังวันแข่งขัน มีผู้เล่นบางคนอย่าง Justice, Cristian Ontiveros และ Uriel Torres อยู่ที่บ้านของ Ian ซึ่งพ่อของเขากำลังทำทาโก้บนตะแกรง “ดิสโก้” (เตาย่างรูปร่างแผ่นกลมขนาดใหญ่ใช้กับอาหารเม็กซิกัน) และเตรียมพร้อมที่จะชมการแข่งขันของทีม Texas Tech ทางโทรทัศน์ พวกเด็กๆ พูดคุยกัน แสดงความเสียใจกับความผิดพลาดในบางจังหวะในคืนก่อน พูดคุยเกี่ยวกับวิดีโอเกม ดนตรี และมุมมองผิดๆ ที่คนภายนอกมีต่อเมืองมาร์ฟา “ที่นี่มีคนดีๆ อยู่นะครับ” Cristian กล่าว “ผมรู้สึกว่าเราไม่ได้เป็นแค่ศิลปะ”

ในช่วงที่โค้ช Alferez คุมทีมนั้น ทีม Shorthorns คว้าชัยไปได้เพียงนัดเดียวเท่านั้น แต่หลังจบฤดูกาลนี้ เขามองโลกในแง่ดีกับฤดูกาลถัดไป “เราก้าวหน้าขึ้นครับ” เขากล่าว “ที่ผ่านมาเราทำคะแนนได้ เราสู้กับทีมอื่นๆ ได้ครับ”

ความผูกพันที่มีรูปแบบเหมือนกับครอบครัวนั้นได้เกิดขึ้นในทีมนี้ การแข่งขันของพวกเขาทำให้จิตวิญญาณในอดีตยังคงอยู่และทำให้ผู้คนในเมืองเป็นหนึ่งเดียวกัน ท้ายที่สุด อเมริกันฟุตบอลในเมืองมาร์ฟานั้นจะคงอยู่ต่อไปอีกเจเนอเรชันหนึ่งด้วยนักอเมริกันฟุตบอลอย่าง Tristan และ Ian

เรียบเรียงโดย Drew Blackburn
ภาพถ่ายโดย Cengiz Yar
ภาพประกอบโดย David Linchen