คืนชีวิตคอร์ทแถวบ้านในโครเอเชีย

ในทันใดนั้น เสื้อถอดออก รองเท้าผูกแน่น แล้วเกมเร็ว 5 ต่อ 5 ก็เริ่มเปิดฉากขึ้น ณ “คอร์ทแท็กซี่” มีเพียงพละกำลังที่อธิบายถึงสไตล์การเล่นได้ ไม่ค่อยมีการเป่าฟาวล์ ถ้าจะฝ่าเข้ามา ยังไงก็ต้องมีเจ็บตัวแทบทุกครั้งแน่นอน การบอกว่าเกมนี้ “เถื่อน” ยังจะน้อยไปด้วยซ้ำ “เราซ้อมด้วยการเล่นหนักๆ แบบนี้ประจำครับ” Ivan Krizmanic กล่าว เขาเป็นการ์ดสายพลิ้วตัวฉกาจผู้มาพร้อมท่าครอสโอเวอร์ที่จะทำให้คู่ต่อสู้หัวทิ่ม “ไม่มีการอ่อนข้อ ไม่มีแต้มที่ได้มาง่ายๆ ครับ”

ที่นี่ให้ความสำคัญกับการให้เกียรติกันในคอร์ทที่สุด โดยเฉพาะเวลาที่ต้องเป็นตัวแทนของคนในย่านนี้ ทุกๆ ฤดูร้อน เวลาที่ “คอร์ทแท็กซี่” เป็นเจ้าภาพจัดแข่งทัวร์นาเมนต์ 3 ต่อ 3 ประจำปี ผู้เล่นจากเมืองข้างเคียงจะมาวัดฝีมือกับคนในพื้นที่ ซึ่งในช่วงหลังก็มีประเทศข้างเคียงมาร่วมด้วย “คุณเอาชนะพวกเขาได้แล้วพูดว่า ‘พวกนั้นมาถึงไกนิเซ แต่นี่คือคอร์ทของพวกเรา เอาใหม่โอกาสหน้าแล้วกัน’” Ivan กล่าว

แต่ว่า “คอร์ทแท็กซี่” ไม่ได้เป็นแบบนี้แต่แรก เป็นเวลาหลายปีที่ลานกว้างแห่งนี้ชำรุดทรุดโทรม จนกระทั่งมีเจเนอเรชันใหม่รับหน้าที่ปรับปรุงคอร์ทแห่งนี้ด้วยตัวเอง “เราเปลี่ยนแป้นบาส...ตีเส้นสนาม หาสปอตไลท์กันมาเองครับ” Miroslav Josic กล่าว เขาเป็นเจ้าถิ่นผู้ช่ำชองประจำคอร์ทแห่งนี้ ซึ่งตั้งแต่นั้นมา ที่นี่ก็กลายเป็นสถานที่แห่งความภาคภูมิใจ “เรานำคอร์ทแห่งนี้ ย่านนี้ ขึ้นบนแผนที่ครับ” Ivan เสริม “ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ก่อนที่พวกเราจะเริ่มเล่นและเผยแพร่ออกไปครับ”

ที่สำคัญ คอร์ทแห่งนี้ยังกลายเป็นสถานที่รวมตัวสำหรับทั้งเยาวชนและผู้สูงวัย ไม่ว่าจะมาลงเล่นหรือไม่ก็ตาม “ทุกคนมาที่คอร์ทแห่งนี้ครับ ตั้งแต่เด็กตัวเล็กๆ วัย 5 ขวบ กลุ่มคนหลากหลายอายุ ไปจนถึงรุ่นที่อายุ 50 ถึง 60 ปีครับ” Ivan กล่าว “ที่นี่ต้อนรับทุกคน”

ขณะที่คอร์ทแห่งนี้ยังคงเรียกเสียงโห่ร้องจากนานาชาติได้อย่างต่อเนื่อง คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ทุกคนก็ยังรวมกลุ่มกันเป็นครอบครัวเล็กๆ แต่แน่นแฟ้นไม่เปลี่ยน สมาชิกของชุมชนมาจากทุกพื้นเพ ในกลุ่มมีทั้งเภสัชกร บาร์เทนเดอร์ นักกฎหมาย และคนงานในคลังสินค้า ซึ่งได้มาผูกสัมพันธ์กันในกีฬาที่พวกเขารัก ทุกคนส่งข้อความคุยกันทุกวันในกลุ่ม จัดตารางการเล่น และหลายๆ ครั้งก็มีดื่มสังสรรค์กันหลังเล่นเสร็จ “ทุกคนที่เล่นกับผมคือพี่น้อง” Miroslav สะท้อนความคิด “ไม่ใช่แค่เพื่อนครับ”