story

– Ten samochód naprawdę przyciąga wzrok. 
– Tak, a spojrzenia ludzi w ogóle nie są dyskretne.

– Cześć! 
– Cześć, co słychać? 
– W porządku. Ten samochód wygląda naprawdę dobrze. 
– Tak. 
– Bardzo mi się podoba czerwone wnętrze. 
– Spójrz na kierownicę. 
– Widzę, świetnie pasuje. 
– Zdecydowanie. 
– Wejdziesz? 
– Jasne.

– Co to za miejsce? 
– To jest przestrzeń, gdzie trzymam swoje zabawki, samochody, tu zajmuję się moim hobby. Na szczęście mam więcej miejsca niż go potrzebuję.

Dlatego mam więcej samochodów, niż kiedykolwiek planowałem mieć. 
– Gdybym miał jeszcze więcej miejsca, kupiłbym kolejne. To by było super. 
– Musimy zorganizować dla Ciebie więcej przestrzeni.

– Jak to się stało, że kupiłeś ten samochód? 
– Pięć czy sześć lat temu pomyślałem, że jestem młody i nie wiadomo, co będzie w przyszłości, więc… 
– Trzeba żyć chwilą. 
– Dlatego kupiłem go i stwierdziłem, że zobaczę co się stanie. 
– Tak po prostu? 
– Tak.

– Czy jeździłeś wcześniej takim samochodem, zanim go kupiłeś? 
– Nie. 
– Naprawdę? 
– Serio. 
– Ten jest jednym z moich ulubionych. 
– Ten? 
– Tak.

– To jest chyba najmocniejszy z moich samochodów, ma moc 320 koni mechanicznych. Taka szybsza wersja deskorolki. 
– Dużo szybsza. A opowiesz mi o tym modelu?

– To jest typ 67 S, rok, w którym się urodziłem, czyli już wiesz, ile mam lat. Wnętrze tego samochodu było inspiracją do projektu wewnętrznej strony buta, który nosisz. Z jednej strony jest wzór w kratę w kolorze niebieskim, z drugiej – w czerwonym nawiązujący właśnie do samochodu.

Nie jestem wielkim fanem błyszczących nowości. Dla mnie to coś przyjemnego w dotyku. Nie lubię być ograniczony, skrępowany, przywiązany do czegokolwiek. Lubię swobodę poruszania się i właśnie o to chodzi w tym modelu. Szczególnie w przypadku tego – 277.

To jest drugi model 911, który kupiłem, czyli 911 T z 1971 roku. Ten samochód ma pięćdziesiąt lat. Kupiłem go podczas Pomona Swap Meet w 1999 roku, 22 lata temu. Auto rozwinęło się z czasem.

To nie było tak, że rzuciłem pieniądze i powiedziałem, żebyśmy się ścigali. Auto jest poobijane, ma charakter, jest pokryte patyną. Oryginalnie nie było w kolorze czerwono-biało-niebieskim. Z fabryki wyjechało w odcieniu złota.

Numer 277 jest zupełnie przypadkowy, nic nie oznacza. Chciałem mieć numer wyścigowy z siódemką. Zwykle nie nadaję imion moim samochodom: ten jest srebrny, tamten jest niebieski, ale ten to 277.

– To jest ten ukochany samochód. 
– Tak jest, gdyby ktoś powiedział, że mogę zachować tylko jedno z moich aut, bez zastanowienia wybrałbym ten, 277. To jest historia samochodu, który stał się inspiracją do stworzenia tych butów.

– Matko jedyna. 
– Nieźle, co? 
– Jedzie się nim dokładnie tak, jak mówiłeś. 
– To był pierwszy szkic mojego projektu.

Celem stworzenia butów było dodanie elementów samochodu. Jak widzisz, zachowaliśmy flagę Union Jack, jest wkładka z numerem 277, a but nie zmienił się drastycznie. To był pierwszy projekt.

Wziąłem marker i zrobiłem czarny kontur wokół 277, bo początkowo go nie było. But jest zaprojektowany tak, by postarzał się tak jak samochód, czyli żeby ścierała warstwa skrywająca złotą farbę – oryginalny odcień auta.

Dla mnie ważne i ciekawe jest DNA samochodu. 
– Po skateboardingu samochody i jazda nimi to moja druga pasja.

Uwielbiam to, daje mi to mnóstwo radości. 
– Gotowy na przejażdżkę? 
– Jasne. 
– Znajdę miejsce za mostem i zamienimy się miejscami. 
– Ekstra!

– No to jazda! 
– To auto jest świetne. 
– Jak się prowadzi? 
– Dobrze.

Behind the Design: Magnus Walker SB Dunk Hi.

Behind the Design

SB Dunk High Pro „Ishod Wair x Magnus Walker”