Een buurtveld in Kroatië veert terug
Community
Een nieuwe generatie Kroatische basketbalspelers heeft hun plaatselijke basketbalveld hersteld en zo de buurt samengebracht.
Op een bewolkte avond staat in de arbeiderswijk Gajnice (Kroatië) een groepje mensen langs de baseline van een basketbalveld. Ze worden verlicht door zacht, geel licht, hun schaduwen vallen over de imposante huizenblokken naast het veld. Witte taxi's rijden af en aan, en achter het hek rijden forenzentreinen voorbij. Het ritmische geluid van de wielen op het spoor versterkt de sfeer.
Dit is het bekende taxiplein van Gajnice. De trots van de wijk, het middelpunt van het stadsleven. Waar mensen stoppen voor een praatje, om te ontspannen en vooral: om te sporten. Tegen de avond begint het te motregenen, de druppels laten een donkere kleur achter op het asfalt, maar niemand haast zich. Er worden moppen verteld, roddels uitgewisseld en er wordt bijgekletst. Veel spelers komen aangelopen vanuit hun huizen in de buurt, of ze komen nog met hun werkkleding aan rechtstreeks met de auto vanuit hun werk.
"Oké, aan de slag," klinkt een diepe stem in het Kroatisch.
"We hebben dit veld, deze buurt, op de kaart gezet."
Ivan Krizmanic
In een oogwenk gaan er trainingsjacks uit en worden er veters gestrikt. Er begint een potje 5-tegen-5 in hoog tempo. De speelstijl op het veld kan het beste worden beschreven als 'fysiek'. Overtredingen worden zelden afgefloten en voor breakouts betaal je meestal een prijs. De wedstrijd 'agressief' noemen is nog zacht uitgedrukt. "We hebben eigenlijk altijd al een wat ruwere manier van spelen gehad", aldus Ivan Krizmanic, een soepel spelende guard met een schijnbeweging die botten kan breken. "Er worden niet zomaar punten weggeven."
Respect op het veld is hier van wezenlijk belang, vooral wanneer je voor de wijk speelt. Elke zomer, als op het veld het jaarlijkse 3-tegen-3-toernooi wordt georganiseerd, komen spelers uit nabije stadjes, en de laatste tijd ook uit naburige landen, het lokale team uitdagen. "Je wilt ze verslaan en zeggen: 'Zij zijn naar Gajnice gekomen, maar dit is ons veld. Volgende keer beter'", aldus Ivan.
Maar zo is het niet altijd geweest op het taxiplein. Het veld verkeerde jarenlang in erbarmelijke staat, totdat een nieuwe generatie besloot om het veld op te knappen. "We hebben nieuwe achterwanden geplaatst, we hebben de lijnen getrokken, we hebben onze eigen verlichting gekregen", aldus Miroslav Josic, die al jaren op het veld komt. Sindsdien is het een plek geworden waar we trots op zijn. "We hebben dit veld, deze buurt, op de kaart gezet", vult Ivan aan. "Er was niemand die het hier kende, totdat we begonnen met spelen en dat naar buiten brachten."
Het veld is ook een verzamelplek geworden voor zowel jongere als oudere generaties, of ze nu wel of niet spelen. "Dit veld is een trekpleister voor iedereen. Van kleine kinderen tot en met mensen van 50 of 60", vertelt Ivan. "Iedereen is welkom."
Hoewel het veld steeds meer internationale bekendheid krijgt, is de groep uit de buurt die er vaak komt nog steeds een kleine en hechte familie. Ze hebben uiteenlopende achtergronden, onder hen zijn apothekers, barkeepers, advocaten en magazijnmedewerkers, maar ze zijn verbonden door hun favoriete sport. Ze hebben dagelijks contact met elkaar via een groepsapp waarin ze niet alleen wedstrijden plannen, maar ook het biertje na afloop. "De mensen waar ik mee speel, zijn niet gewoon mijn vrienden; het zijn mijn broers", aldus Miroslav.