Μην σταματάς να αγωνίζεσαι για το μέλλον σου

Promise, Favor, Shadrach, Wisdon και Blessing. Πέντε νεαροί αθλητές. Πέντε διαφορετικές διαδρομές στο μπάσκετ με παρόμοιο υπόβαθρο και παρόμοιες πηγές έμπνευσης. Ιστορίες που θυμίζουν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τα αδέλφια του. Περιπέτειες που ξεκινούν από την Αφρική και καταλήγουν στην Ευρώπη. Παιδιά από οικογένειες μεταναστών που βρήκαν καταφύγιο στον αθλητισμό. Αυτοί οι νεαροί αθλητές γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο Castel Volturno στα νότια της Ιταλίας. Για αυτούς, το γήπεδο είναι ένας ασφαλής χώρος όπου μπορούν να εκφράζονται χωρίς λόγια, χωρίς τίτλους, χωρίς επικρίσεις.

"Όταν παίζεις με αγαπημένα πρόσωπα, νιώθεις άνετα, σε πλημμυρίζει χαρά και απολαμβάνεις τη στιγμή". Shadrach

Ο Massimo Antonelli, ιδρυτής της Tam Tam, υπήρξε μεταξύ άλλων επαγγελματίας παίκτης, ενώ προπονεί 1.500 παιδιά τον χρόνο. Ωστόσο, δυσκολεύτηκε πάρα πολύ να βρει στέγη για την Tam Tam. Αρχικά, οι προπονήσεις φιλοξενούνταν στο σχολείο Pineta Mare of Villaggio Coppola, αλλά μετά έπρεπε να μεταφερθούν σε μια εγκαταλελειμμένη υπαίθρια παιδική χαρά. Τότε, ο Massimo φοβήθηκε ότι κάποια παιδιά θα σταματούσαν. Και όμως, συνέβη το αναπάντεχο. Άρχισαν να μπαίνουν στην ομάδα περισσότερα παιδιά! Ήθελαν να παίξουν, ακόμα και όταν έβρεχε. Ιδρύματα και αθλητικές ομοσπονδίες άρχισαν να δείχνουν ενδιαφέρον για αυτήν τη φιλόδοξη μη κερδοσκοπική οργάνωση. Έτσι, έπειτα από προσπάθειες πολλών ετών, το όνειρο έγινε πραγματικότητα με την ανακαίνιση ενός κλειστού γυμναστηρίου ειδικά για αυτόν τον σκοπό. Αυτός ο χώρος ονομάστηκε Tam Tam House και καλωσορίζει οποιονδήποτε πιστεύει στη δύναμη των ίσων ευκαιριών, της αλληλεγγύης και της συνεργασίας στον αθλητισμό.

"Αφού μπήκε στη ζωή μου η Tam Tam, έμαθα να μην τα παρατάω. Να συνεχίζω να προσπαθώ, να κάνω και να μαθαίνω περισσότερα, να βελτιώνομαι διαρκώς". Blessing

Σύμφωνα με την ιταλική νομοθεσία, τα παιδιά των μεταναστών δεν μπορούν να παίξουν σε οργανωμένες αθλητικούς αγώνες, καθώς δεν αποκτούν την υπηκοότητα από τη γέννησή τους. Ζώντας σαν ξένοι στην ίδια τους τη χώρα, έγιναν μια γροθιά με όλα τα μέλη της ομάδας Tam Tam για να αποκτήσουν το δικαίωμα να αγωνίζονται. Όπως ο Γιάννης, απέδειξαν την αξία τους και δεν το έβαλαν κάτω μέχρι να αναγνωριστούν. Η μάχη δεν έχει τελειώσει, αλλά το μπάσκετ παραμένει η πιο ισχυρή μορφή έκφρασης για την Tam Tam στην προσπάθειά της να χτίσει ένα νέο μέλλον για πολλά ακόμα παιδιά που θα χρειαστούν βοήθεια, στο Castel Volturno και σε όλη την Ιταλία.

"Η Tam Tam μπορεί να μεγαλώσει στο μέλλον. Έδωσε την ευκαιρία σε παιδιά όπως εμείς να παίξουν μπάσκετ. Και αν αυτό γινόταν παντού, πιστεύω ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος". Wisdon


Σκηνοθεσία: Άλκης Παπασταθόπουλος
Φωτογραφίες: Francesco Bonato