Δεν σταματάμε ποτέ να ανατρέπουμε τα δεδομένα

Η επανάσταση στις αθλητικές επιδόσεις μπορεί να ξεκινήσει από τα πιο απρόσμενα μέρη. Ωστόσο, ακόμα και οι πιο πρωτοποριακοί οραματιστές μπορεί να δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι το τρέξιμο έμελλε να αλλάξει για πάντα, όταν η Barbara Bowerman, σύζυγος του Bill, θρυλικού Αμερικανού προπονητή στίβου και συνιδρυτή της Nike, έφτιαξε ένα πιάτο με βάφλες ένα νωχελικό πρωινό στο Όρεγκον το 1971.

Όμως, η βαφλιέρα σε εκείνη την κουζίνα άνοιξε την όρεξη του Bill όχι μόνο για βάφλες, αλλά και για ιδέες.

Αναζητώντας έναν τρόπο να μειώσει το βάρος, να αυξήσει την ταχύτητα και να βελτιώσει την πρόσφυση των παπουτσιών στη νέα τεχνητή επιφάνεια στίβου του Hayward Field χωρίς καρφιά, ο Bill πήρε έμπνευση από το πρωινό του γεύμα.

"Αν το αναποδογυρίσω, ώστε το τμήμα που μοιάζει με βάφλα να βρίσκεται σε επαφή με τον στίβο, μπορεί και να πιάσει".

Όπως ξέρουμε, τα λόγια διαφέρουν από τα έργα. Ευτυχώς για τους δρομείς, ο Bill Bowerman δεν ήταν άνθρωπος της θεωρίας, αλλά της πράξης. Αυτή η νοοτροπία της αντισυμβατικής δημιουργικότητας, εφευρετικότητας και επιχειρηματικότητας χαρακτηρίζει από τότε τον τρόπο εργασίας της Nike και έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες καινοτομίες, από τη βιωσιμότητα μέχρι τη σχεδίαση. Λίγα λεπτά αργότερα, έριξε μια συσκευασία υγρής πολυουρεθάνης στη βαφλιέρα, ακολουθώντας ένα σκεπτικό από το οποίο προέκυψε τελικά η σόλα του πρώτου παπουτσιού για τρέξιμο της Nike.

Αυτό το πείραμα είχε και απώλειες, καθώς η οικογενειακή βαφλιέρα, ένα αγαπημένο δώρο γάμου, καταστράφηκε. Όμως, 50 χρόνια αργότερα, η προσέγγιση που ακολούθησε ο Bill για να λύσει το πρόβλημα και να αλλάξει τα δεδομένα συνεχίζει να εμπνέει τα ανήσυχα και εφευρετικά πνεύματα της νέας γενιάς.

Το Innovation Kitchen της Nike πήρε το όνομά του από το αρχικό εργαστήριο του Bill, ενώ η διαρρύθμισή του επιτρέπει στους σχεδιαστές, τους μηχανικούς και τους υπευθύνους ανάπτυξης να βλέπουν τα γραφεία των άλλων και να μοιράζονται τυχαίες ιδέες ή σκέψεις για τις δουλειές των άλλων, θυμίζοντας τον τρόπο που πήρε έμπνευση ο Bowerman. Ο Tobie Hatfield, Director of Athlete Innovations του στούντιο, πήρε το πρώτο του μάθημα στην καινοτομία και στην επικοινωνία με τους αθλητές τη στιγμή που ο Bowerman έβγαλε μια ακτινογραφία των πελμάτων του, όταν έκανε άλμα επί κοντώ και τρέξιμο μετ' εμποδίων στο λύκειο South Eugene High School. Μερικές εβδομάδες αργότερα, ο Hatfield αντίκρισε ένα εξατομικευμένο παπούτσι στίβου που είχε στρατηγικά τοποθετημένες τρύπες για καρφιά σε διαφορετικές θέσεις, με βάση τη δομή των οστών του.

Η αλλόκοτη και εφευρετική προσέγγιση του Bowerman στην έρευνα και την ανάπτυξη διατηρείται σε καινοτομίες όπως η υπερυψωμένη φτέρνα, το επάνω μέρος από νάιλον και η συνεχόμενη ενδιάμεση σόλα. Η παρακαταθήκη του είναι εμφανής στους χώρους της Nike μέχρι σήμερα. Παρά τις διαφορές ανάμεσα στο αρχικό και το σημερινό Waffle Racer, λαμβάνοντας υπόψη ότι το σημερινό street sneaker έχει συνδυασμό ανακυκλωμένων υλικών και ενδιάμεση σόλα από αφρό, και τα δύο δημιουργήθηκαν μέσα από την ίδια προσέγγιση, η οποία έγκειται στην επανάληψη, την αντισυμβατική επίλυση προβλημάτων και την εστίαση στις ανάγκες του αθλητή.

Στο παραπάνω βίντεο, μπορείς να μάθεις πώς οι δημιουργοί της Nike διατηρούν ζωντανό το πνεύμα του πειραματισμού και διακρίνουν αμέτρητες δυνατότητες ακόμα και σε φαινομενικά άσχετα μέρη που τους εμπνέουν.